چه راهکاری برای درمان عادت زشت ناسزاگویی وجود دارد؟

به نظر من  نویسنده این مطلب: فوش دادن یک کار ضعیف است و فوش باد هواست یارو توی صفحه های مجازی شاخه هر چیزی میشه فوش میده در صورتی که از صدای گربه هم می ترسه و فقط پشت تلفن شیر می شه . یا به عنوان مثال توی مدرسه شوخی با خانواده و فوش دادن به هم باعث درگیری و بی غیرتی هم می شه چه بسا باعث درگیری فیزیکی می شه و توی همین بین توی ۱ ثانیه یه حادثه بدی پیش میاد

پس به نظر من بهتره بعضی از حرکات زشت خودمونو تغییر بدیم و این کار تنها با فکر کرن در مورد نتیجه عملمون به دست میاد

ناسزا گفتن و دشنام دادن از رفتارهاى بسیار زشت و زننده‌اى است که آدمیان کم و بیش به آن مبتلایند. این بیمارى، مایه نابودى پیوندهاى عاطفى انسان شده، دشمنى و کینه را پدید مى‌آورد.

راه‌هاى درمان فحش و ناسزاگویی:

اندیشه و درنگ در پیامدهاى زشت فحش، راه عملى درمان این بیمارى است، با یادآورى مداوم آن، احساس نفرت از این رفتار، شدت می‌گیرد و در نهایت به ریشه‌کن شدنش مى‌انجامد.

همچنین باید کوشید تا ریشه‌هاى این رفتار، نابود و غضب و شهوت سرکش رام و فرمانبردار شود، که مهار کردن این دو نیرو مایه رهایى انسان از همه آفت‌هاى زبان است. کوشش در به کار گرفتن سخنان نیکو و استفاده از گفتار خوش، راهى عملى براى درمان بیمارى فحش است. عادت کردن به گفتار نیکو، ملکه زشت و ناپسند ناسزاگویى را از روان آدمى خارج می‌سازد.

ناسزاگویى در یکى از عوامل ذیل ریشه دارد:

۱ – خشم و عصبانیت:

فحش، اغلب از شعله‌ور شدن خشم سرچشمه می‌گیرد. فرد خشمگین به دلیل ناتوانى در مهار کردن خشم خود، به رفتار زشتى چون فحش دچار می‌شود و با تکرار و استمرار آن، این رفتار به شکل عادت در می‌آید.

۲ – شوخى:

گاه ناسزاگویى فقط براى مزاح و شوخى با فرد و خنداندن دیگران صورت می‌گیرد که این خود درنیروى شهوت ریشه دارد. هرزه‌گویى‌هاى دلقک‌هاى دربار پادشاهان، از این نوع به شمار می‌آید.

۳ – عادت:

تربیت نادرست در شیوه سخن گفتن، سخنان ناهنجار و نازیبا را براى انسان عادى مى‌سازد. فرد مبتلا به فحش در چنین حالتى، بدون سرکشى دو نیروى خشم و شهوت، دشنام می‌دهد؛ زیرا ناسزاگویى براى او، مانند سخنان دیگرش به شکل عادت در آمده است.

چه راهکاری برای درمان عادت زشت ناسزاگویی وجود دارد؟

منبع: سایت انشاء باز