شعر لری بویراحمدی ، شعر طنز لری بویراحمدی + شعر لری کوتاه همگی در سایت جالب فا.امیدواریم این مطلب که حاصل تلاش تیم شعر و فرهنگ سایت است مورد توجه شما عزیزان قرار گیرد.

شعر لری بویراحمدی

مـن کـه در یک شب

گرفتم قندهار و برج او

ســد راه عـــام باشم

بختیاری نیستم

مـن که در دل مهر میهن دارم

و یزدان پاک

غــرق در اوهـــام باشم

بختیاری نیستم

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر بویراحمدی

کنم آغاز شعری از درونم

که حکاکی شود با رنگ خونم

بنازم لهجه شیرینمان را

حکایات خوش دیرینمان را

شعر لری

مـن کـه با کُرد و بلوچ

و گیلکم دیر آشنا

منـفـک از اقــوام باشم

بختیاری نیستم

مـن کـه زیــر سقف میهـن

یکـدلم با آذری

مُقـسم ایــن بــام باشم

بختیاری نیستم

متن لری غمگین بویراحمدی

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر لری بویراحمدی

من لـُرم ” شهرو ” ندارم باکی از اهریمنم

از ملایــر تــا گنـاوه , جان سپار میهنم

در پاسخ به جدایی طلبانی که

شمشیر را از رو بسته اند

و قصد تکه تکه کردن

این کهن ملک فریدون را دارند .

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر بویراحمدی

من ز نژاد کورشم ، آزاده ای پر شورشم

پیکان تیر آرشم ، خون رگ سیاوشم

من کاوه ی آهنگرم ، تا به ستم نیاورم

از چرم پرچم ساختم ، تا بر ستمگر تاختم

از غرب و از ماد آمدیم ، ارژنگی و پاک آمدیم

من پارت اشکانیم ، من شیر مرد پارسی ام

موج خلیج فارسم ، من شاه تنها خاورم

زیرا که ایرانیم ، از قوم بختیاریم

شعر لری

فِلک وا کی بُوِم دردِ دَرینم؟

که پِی بُورَ دِ کوم جورَ زِوینم؟

مِ خُم دونم کومی کافر دِ اول

چِنی وا غصه کِردَ هُم نِشینِم

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر لری بویراحمدی

لُرم… یعنی که ایرانی اصیلم

خدا دونه چی تَشِ زیر بیلم

رِفیقِ شَنگ قِطار وُ کوه وُ بِرگِم

مگر دُشمِ دِ خواو بِیِنَ ذَلیلم

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر بویراحمدی

دلم گاهی وِ پَهنی آسمونَ

زِمونی چی هُماری دیلِرُونَ

تَمومِ دِلخوشیم ایران زِمینَ

که دونم قورِسونِ دُشمِنونَ

شعر لری

تو هم ای هُم وطن ،

زخمی پِلَنگی

اَسیرِ کُنجِ ایی

زِندونِ تَنگی

کَمین کِردیَ

دونم روزگاری

تو او شِمشیرکِروژِ

روزِ جنگی

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر لری بویراحمدی

مِ دونِم

تو مویی باد بهاری

دِمارِ یَخبَنونِ

دِر میاری

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر بویراحمدی

یه نفر دفتر احساسمه سر پنجره بُو

آخرین برگ گل یاسمه سر پنجره بُو

یه نفر دوش و تیل سوز مو شوخین زه وِ ره

نا مسلمون تیه ی راسمه سر پنجره بُو

نذر کردُم تیمه بلکه و مطلب برسُم

نرسیدم یه نفر شانسمه سر پنجره بُو

یه نفر تا قَییِ ره، قصه ی احساسمه خوند

یه لکی زم گل گیلاسمه سر پنجره بُو

شعر لری

کاسه بَهرَه ی تیَلُم شعرمه وی فصل بهار

هیچ بَهرُم که نیا، کاسَمه سر پنجره بُو

بعد بارون و ترانه ی گل گندم یه نفر

سر گندم که نَزَه داسِمه سر پنجره بُو

مو خیال کردُمه گل میً نه، و ماس ایکشه در

می نه که میخ تیمه، ماسمه سر پنجره بُو

عرق زلفش اوریشم دل درد مو که

عوضش پیحِن و ریواسمه سر پنجره بُو

چار تِیَی هوشم و دل بِی که کسی تیم نبرش

آخرش ای دل کم شانسمه سر پنجره بُو

فریدون داوری

متن شروه لری بویراحمدی

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر لری بویراحمدی

چی شکار تیر هرده پا ده فرارم

مرحم زخمم تونی سیت بی قرارم

دوسه هنام بَکو تشنه هناتم

هر کجا پا ور داری مٍه خاک پاتم

تو چی نیلوفری خوش پیچ و تآوی

مه شویا نوُه دارم تو دِ خوآوی

مه چی دار بلی ریشه م دِ برده

تو سیرآو چی چناره لوه آوی

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر بویراحمدی

تو میرآوی مه چارک داره ژاری

تو گلزاری مه دشته شوره زاری

دَمَه صووه خوته دو هار میاری

که به ینم حاصله شو زَنده داری

چی موه ار بویی درمونه دردِم

بِه یلی ساعتی دورت بّگردم

چنو کو آخری روزه قیامت

سره رّتو نّه یی ره آه سردم

شعر لری

من لرم ﺍﺯ ﺗﺒﺎﺭ ﺧﺎﮎ ﺍﯾﺮﺍﻥ،

ﺍﺯ ﻧﮋﺍﺩ عیلام و کاسیت و بازمانده الیمائیس و الیمایی های سرافراز،

ﺍﺯ ﺗﺒﺎﺭ ﻣﺮﺩﻣﯽ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﻧﺎﻡ ﻭ ﺭﺳم ﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﺑﻠﻨﺪﺍﯼ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻧﺒﺎﺷﺪ

ﻭﻟﯽ ﺑﻪ ﺑﻠﻨﺪﺍﯼ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﻫﺴﺖ.

ﻧﻪ ﻣﻬﺎﺟﺮ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻡ ﻭ ﻧﻪ ﺭﺍﻧﺪﻩ شده،

ﺍﺻﺎﻟﺘﻢ ﺭﺍ ﺍﺯ عیلام و کاسیت ﺑﺎﯾﺪ ﭘﺮﺳﯿﺪ،

ﻓﺮﻫﻨﮕﻢ ﺭﺍ ﺍﺯ نگاره های ﭼﻐﺎﺯﻧﺒﯿﻞ

ﺑﺮ رخت ﻣﺮﺩﺍﻥ ﻭ ﺯﻧﺎﻥ ﻗﻮﻣﻢ ﺑﯿﺎﺑﯿﺪ

ﮐﻪ “شرم، فروتنی ﻭ سنگینی”

ﯾﺎﺩﮔﺎﺭ ﺍﻫﻮﺭﺍﺳﺖ ﺑﺮ ﻟﺒﺎﺳ ﻤﺎﻥ…