شعر در مورد ژنتیک + شعر کوتاه و طنز و زیبا در مورد ژن همگی در سایت جالب فا.امیدواریم این مطلب که حاصل تلاش تیم شعر و فرهنگ سایت است مورد توجه شما عزیزان قرار گیرد.
آنکه دلبر شده و خواستنی
مطمئن باش ژنش محبوب است
هر که دائم بکند استدلال
ساختار ژن او از چوب است
یا که آن کارگر بیچاره
جنس ملکول ژنش مخروب است
الغرض این‌که موفق شده‌ام؛
خون من ناب و ژن من خوب است
⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔
عشقمان به شتر و مرغ می ماند ،
باور محصول مشترکمان
دودمانه ی ژنتیک را بر باد میدهد
جستحو کنید در سایت : شعر در مورد امام حسین عاشقانه و کوتاه از شهریار و حافظ
یار من آنکه به دنیا ژنوتیپش یکتاست
فنوتیپ خوش او چون فنوتیپ گلهاست
هست در هر نگهش رمز هزاران ژن عشق
که همه ترجمه رشته ای از “دی ان آ” ست
⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔
خون من ناب و ژِنم مرغوب است
ژِن من از همه ژن‌ها خوب است
پدرم حامل این ژن بوده
دَم او گرم، ژنش مرغوب است
⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔
گفتم ای یار مکن،شد ژنوتیپم بر باد
خنده ای کرد و بگفت: از فنوتیپت پیداست
گفتم آخر تو مرا آلل صبری بفرست
که از عصیان جهش،بند جنونم بر پاست
ژن امید مرا نوکلئوتیدیست حقیر
ژن جور تو ، ولی ، نوکلئوتیدش صد تاست
پلی پپتید غمت بسکه دراز است ای دوست
بهر آن جان بود در دل تنگی که مراست
جستحو کنید در سایت : شعر در مورد ازدواج ، آسان و برادر و کودکانه و عشق و رفیق
مادرم خون ِ عجیبی دارد
ژن او نیز زنی مطلوب است!
من اگر تاجر خوبی شده‌ام
چون به ایشان نَسَبم منسوب است!
⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔
دوش از بهر دلم عشوه چنان سنتز کرد
که فغان از همه ژن های وجودم برخاست
این یکی کرد جهش وان دگری شد معیوب
کنون زندگیم گشت دچار کم و کاست
گشت معیوب مرا هرچه ژن غالب بود
حالیا! کار من سوخته دل واویلاست
⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔
گفت باید که به راهم هموزیگوت گردی
هتروزیگوس،تو مباش،ار به دلت الفت ماست
گفتمش: من هموزیگوس نتوانم گشتن
چون نماندست مرا یک اتوزوم سالم و راست
جستحو کنید در سایت : شعر در مورد اسب ، سفید و سیاه و وحشی و اسب سواری
حال و روز تو اگر شد قمصور
شک ندارم که ژنت مغلوب است
کف دست تو عرق دارد اگر
به گمانم ژن تو مرطوب است
⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔
بهر سلول حیات اینهمه،پپتید بلاست
همه زیر سر یک رشته “ام ار ان آ ” است
آری! آخر به یکی دام بلا می افتد
هر که چون مستی ما سر به هواست
ای خدا یار مرا سندرم مرگ بده که
چنین با من عاجز به سر جور وجفاست
همولوگ نیست چو هرگز دل من با دل او
این دو را دادن پیوند فقط کارخداست
⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔
گر که در خلقت تو عیبی هست
ژنت از روز ازل معیوب است
چون که می‌ترسی و ترسو شده‌ای
علتش این‌که ژنت مرعوب است
جستحو کنید در سایت : شعر در مورد بشر دوستی ؛ شعر درباره انسان دوستی
خواهم اینجا سوالی بکنم از استاد
بین ما رابطه غالب و مغلوب چراست
از چه رو ژن عشق من بدبخت فقط
آلل غصه و اندوه و غم و درد و بلاست
عاشقی را چنان سندرم عشق دهند
تو تعجب مکن ار اشک چشش چون دریاست
⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔
متولد شدم
برنامه ریزی شده
با ورژن اصلیِ
فطرت وَ ژنتیک
مستعد هر گونه
پاکی وَ پلشتی
مفتخر به امانتِ انتخاب
و حکم معاونت
همراهِ سوء سابقه !
– سیب را می گویم –
متولد شدم
صبح جمعه ای بود که گریه هایم
فضای جیغ آلود اتاق را
خنداند
– گریه هایم
– خنده های دیگران
و مادرم
خسته ی امانت
مدهوش رویاهایی زیبا
⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔
عاشقی را که چنان سندرم عشق دهند
تو تعجب مکن ار اشک غمش چون دریاست
حالیا! زین ژنوتیپی که نصیبم گشته
فنوتیپم به میان همه انگشت نماست
من ندانم که چنین سنگدلی،بی انصافی
از کجا آمده و اصل و تبارش ز کجاست
جستحو کنید در سایت : شعر در مورد خوش آمد گویی ، جملات خوش آمدگویی زیبا
ژنتیک در خلقت شاعر
بسیار بی گناه است
تنهایی تنها والدی است
که بی هیچ همبستری
شعر می آفریند
