شعر در مورد سمنان ، شعر سمنانی کوتاه با معنی و شعر سمنانی ننه ننه نکرا همگی در سایت جالب فا.امیدواریم این مطلب که حاصل تلاش تیم شعر و فرهنگ سایت است مورد توجه شما عزیزان قرار گیرد.

شعر در مورد سمنان

مُو دیوِنـَه نـَکِرا

۱ – نَنَه نَنَه نَکِرا مُو دیوِنَه نَکِرا یَخـَه تِکـَه جـِر مِدون کلن طِرِف وَر مِدون

۲ – نـَنـَه تـَه دور بَگِردون هَمِش دارون مِگِردون

۳ – کـَکـَه مُو تونی وِنچـَه مُو بَرَه بُونی وِنچـَه

۴ – ویکار کـُو اَ نـَبیچون تا اِسَه ره دَبیچون

۵ – با اِ ن کـُو بیجونوکون کیژَه مَله په موکـّون

۶ – دیم تا کـُو پَشی کِرچـَن صه تـَیی چَشی کِرچـَن

۷ – صه حوری و فِرِشته دِندُون ماسی بـِرِشته

۸ – قـَشِنگی خـُوش هِکاتی شَرین تِر اَز نِباتی

۹ – ای یَه ای پی وتِری ماهی پی وتَِر تِری

۱۰- هَر گوشـَه و کِناری مِنجـَن تـَه اِ نتِظاری

۱۱- اَگِر تـَه پی سَر دارَن حـَرفی وَلی نِدارَن

۱۲- چی دِکِچی شی اِ نگار قـَط دوکِچی خواسیگار

۱۳- پرزُونا هیلا واکـَه وتِری سیوا واکـَه

۱۴- هاکـَه تـُو ای اِشارَه خو به تـَه اِستِخارَه

۱۵- با ساز و با آ وازی مِشین تـَرَه دوخازی

۱۶- مِزُون کـُو اَرمُون دارون بَشین عاروس بیارون

۱۷- تیفِنگینـَه تیر مِگی جَنگی رَه شِمشیر مِگی

۱۸- حِلـّالی مُشکِلاتی پیل مِگی نـَه هِکاتی

۱۹- نـَشتِنـَه پیل شِرینـَه باعِثی هَر کارینـَه

۲۰- جور بَبو اَصلـَه کاری مِشین پئی شیکاری

۲۱- نـَنـَه نـَنـَه نـَکِرا مُو دیوِنـَه نـَکِرا یخـَه تِکـَه جـِر مِدون کلن طِرِف وَر مِدون

۲۲- نَنَه مُو جون , تـَه دَردی ناکِره کِرچـَه سَردی

۲۳- تـَه عَقلی سَر بِده چـَه یا کـُو جایی بِریچـَه

۲۴- بوکـّاچـَه فِکری ریشه با تیژ واکِردَه تیشه

۲۵- اِنگاری کـُو مُو پیری پیش گیچی ریی دیری

۲۶- سَر وِرِچش دِواجـَه دِزارساچش مِلاجـَه

۲۷- هَنونـَه ای تـَرِشتـَه نـَنن پـِرُون په اِشتـَه

۲۸- نـَنا تـَه پیلـَه داره تِکُون مِده بِواره

۲۹- اِسبه رَه چو نِدارون بَشین کـُو کی پی هارون

۳۰- کـَرگـَه مُو دیم بیرین مه سونگی پی خین بیرین مه

۳۱- بُرمَه کـُو جایی خـُودی قا ل نـَکِرا بیخـُودی

۳۲- پیل عـَلِفی خـِرسی یَه هَمارَه وِروِسّی یَه

۳۳- جائی کِچین تالاپّی موریژه پیل هَماپِّی

۳۴- مُفتی اگِر ای هاده مُو عـُمری قـَد مِناده

۳۵- هَرکی کـُو اِ سبی ریشـَه فِکر ناکِرا تـَه خویشـَه

۳۶- هَرکینـَه باتـَه دَدَه ویشتِری تـَه بَلِدَه

۳۷- هَنه نِواچـَه ای چی مایه هاده چی می چی

۳۸- ناکِرچـَه هَنه ناله ویشتِری تـَه مِنالـَه

۳۹-هَرکی مِگی مَرگوژا مِشته ومایه جاجا ؟

۴۰- نَنَه , مُو نِراشینا نووِنا صَبری چینا

۴۱- اِنگارکـَه کـو دِنـّی یون یا تـَه پی یِر جـِنی یون

۴۲- نـَنـَه نـَنـَه نـَکِرا مُو دیوِنـَه نـَکِرا یخـَه تِکـَه جـِر مِدون کلن طِرِف وَر مِدون

۴۳- مُو شی مُورَه چـِه کِربا هَنه دَبا نـَمِربا

۴۴- سی سالی ای پاچینـَه اونـَم چی چی , وِشینـَه

۴۵- اِنجوری شی نوبـِرَه شطون ژُو گـَل کوتِرَه

۴۶- سوگـُلی یَه بو نـَنا هُوشتُونـَه بَگی بـِنا

۴۷- ژُو قـُد قـُد ای فُرغـُونـَه دِریغ اَز ای مُرغـُونـَه

۴۸- نِداره ای پـِرجـِنـَه قـَشِنگی اِن دِجـِنـَه

۴۹- اِنگاراِنی کـَلوچـی جائی گوشون بـِدوچـی

۵۰- تا اِسََه دُمبـِلیچـَه جائی وِنین بـِد یچـَه ؟

۵۱- ای تِکـَه یَخ مِمُونه مُو وَر بـِدش زَمُونه

۵۲- چـَش کـُو تِلینـَه لیشـَه مووِشـّی یه هَمیشـَه

۵۳- کِلـُونه دیم قـَلیفـَه ای نـَفِری حـَریفـَه

۵۴- ژُو دیم کـُو بَلمَه زارَه هکا ت ماکـَه دِزارَه

۵۵- دِزار کـُو پا نِداره تا بَشو نون بیاره

۵۶- هَروَخت مُو کاری داره مایه تـُو اَ صلـَه کاره

۵۷- اَصلا حـِیا نِدِردش پالـُونی واش بُخـُوربش

۵۸- پیادَه وُ سوؤارَه غـَم داره مه هَمارَه

۵۹- هَرشو ژُوخونی مِدیا ژُودِلی خلی مِگیا

۶۰- هووِسنی یَه بیاره غـُصتـَه مُو وَر دِکاره

۶۱- هَرکاری کـُو ماکِردش ما تش مُورَه خو کِرچش

۶۲- ژُو پَشتی بو مُو شی مه بیرین ژُو آختـَه کی مه

۶۳- اِن کیژَه مَله وچش دیوِنـَه سَر بـِدچش

۶۴- غر و خودی نِداره مگیره بی اِشاره

۶۵- بیخـُودی بن مُو تـُووُون شی مه و شی , فراوُون

۶۶- جور نـَبو بَر و تـَختـَه زَندِگی خلی سَختـَه

۶۷- نـَه وگیتش نـَه واشتش مُو جـِوُونی دِوا شتش

۶۸- عـَجَب واشیچی هَنه مو اِن چـِلا روشِنه

۶۹- ا َز وَختی کـُو بـِمِرچـَن آق بالاسَر نِدِرچـَن

۷۰- اَلـُون مُو خورَه روزَه قِل مُوخـُوره مُو یوزَه

۷۱- مَقول کی هَرچی دارون غـُصتـَه دیگِه نِدارون

۷۲- تـُو کـُو نـَخـُوردَه مَسته اَ یَن مُو دَستی بـِسته

۷۳- نـَنـَه نـَنـَه نـَکِرا مُو دیوِنـَه نـَکِرا یخـَه تِکـَه جـِر مِدون کلن طِرِف وَر مِدون

۷۴- باتـَن بَشَه مَردِسَه بَشَه بَخـُون هِندِسَه

۷۵- بَخـُون بَبا ای مُلـّا نـَمُونا خِرسَه کـُلّا

۷۶- بازَم عیبی نِداره کاغه مِبـِر اِداره

۷۷- کاغه نرا جـِر بَده نـَنن طِرِف قِر بَده

۷۸- نِوایا او باریکه شو هَمیشـَه تاریکه

۷۹- آموختـَه کـَه با صَبری کِنار مِده وا اَبری

۸۰- مَنِمُونه هَمَن جور مِپـِژی یه کالـَه زور

۸۱- مُخـُوس ماکـَه هُکهُکـَه تـَه آلـَه که اَلـُوکـَه

۸۲- خـَرینـَه با کـُو یابو زُنجی شِرین مِنابو

۸۳- تـَه می گیرم نِمینـَه نون مَنِبو تِلینـَه

۸۴- آدِمی خـُوش خیا لی خـُوشـَه با جیفی خا لی

۸۵- ای لـُقمَه سونگِکینـَه کـُو د نیا پَشتـَد ینـَه

۸۶- مُو هِکا تی گوش هاکـَه تـَه کیسه کـَه پُر واکـَه

۸۷- نـَنـَه نـَنـَه نـَکِرا مُو دیوِنـَه نـَکِرا یخـَه تِکـَه جـِر مِدون کلن طِرِف وَر مِدون

۸۸- کی سَر بَشین بـِنازون چی چی دارون دِوازون

۸۹- مِواجـِبَ کـُو نِدارون نـَه هشکین اِنتِظارون

۹۰- اِرثـَه میراث نِدِرچـَن گـُندِلی نا بـِرِشچـَن

۹۱- خویشی کی خویشی بیچـَن ویشتِری نیشی بیچـَن

۹۲- اووِل مُو شی خوآکـَه هَمِش ایه هِلاکـَه

۹۳- مه ، مِشو مِثلی سا یه مُفتـَه هِکا تی مایه

۹۴- مُو دَستی اووی پاکی دومِریژَن مُو خاکی

۹۵- بـِره مِره نِدارون لـَنِت بـِه شی بـِرارون

۹۶- مُو مه کـُو ایکّـَه مُشتا اَگِر نـَه کـُو فِرِشتا

۹۷- اَیون و دَستی خا لی دارون هِزار خیا لی

۹۸- باَ هُوشتـُونـَم دِکِچون دَس بَکـّوآ بـِکِچون

۹۹- نـَنـَه نـَنـَه نـَکِرا مُو دیوِنـَه نـَکِرا یخـَه تِکـَه جـِر مِدون کلن طِرِف وَر مِدون

۱۰۰- هُمسایَه دُ ت کـَه داره خلی تـَه بی قِراره

۱۰۱- هَمِش سَری دِزاری مِنجه تـَه اِنتِظاری

۱۰۲- تـَه منه تا , مِخِنده قـَشِنگه , دِل پـِسِنده

۱۰۳- کاری مِشو اِدارَه ژین قّـَد کـُو سورَه دارَه

۱۰۴- ژین چـَشی زَفِرُونی رُونگی بـِه اِن گِرُونی

۱۰۵- ژین آلـَه ایکّـَه غـُنچا آ لِشکی کـَه تـُرُبچا

۱۰۶- هَمَه جورَه دُرُستـَه تـَموم بـِبا تـَه غـُصتـَه

۱۰۷- ماره کـَه مُو رَفیقه جوره با مُو سَلیقه

۱۰۸- حـَرفی اِنـَه نِداره بـِه دیدَه مِنِت داره

۱۰۹- بـِفِمچـَن چـَشون پی ژین کارَه کِردارون پی

۱۱۰- ژین پی یَه , سَر تِِراشـَه خـُوش داره اِن تِرا شـَه

۱۱۱- ای رو ژُو مِمُون کِرین ای چی ژُو دِمُون کِرین

۱۱۲- پـِلا ژُو خیکـََه بـِستین ژُو آ لـَه تا دََبـِستین

۱۱۳- هِکاتونـَه گـَرم وابو یاواش یاواش نـَرم مابو

۱۱۴- پیل اَ گِه بو یا شانسَه ژین دَس دِماس فِرانسَه

۱۱۵- یا کـُو مِگی زَرِنگ با پَلِنگی جور پَلِنگ با

۱۱۶- تا بَر بـِجـِندَه وا شو بی خـُودی بَر مِناشو

۱۱۷- نـَنـَه نـَنـَه نـَکِرا مُو دیوِنـَه نـَکِرا یخـَه تِکـَه جـِر مِدون کلن طِرِف وَر مِدون

۱۱۸- تـَخته بَشورَن اِ قبا ل دیگِه بَشین کی دِمبا ل

۱۱۹- مَنِزُونون چـِه کِرون چـِه ریی پیش اِوِرون

۱۲۰- ای نـَفِرَم اِ ن تِکـَه مِنِوایه چـِه مِکـَه

۱۲۱- بَر سیوا دَردی سیوا دِلی بی دَردی کی با

۱۲۲- رُبّـا مُو گـَل ای شیره مُو نِمِکـَه وِشیره

۱۲۳- اَ لـُون کـُو تو جـِوُونه نـَننـَه پَلِوُونه

۱۲۴- مِگی ای کاری هاکِرد کورَه گِرکـی واکِرد

۱۲۵- شِما جـِوُونی شیرین پَلِنگ مِگی بَگیرین

۱۲۶- پاشنه ورین وِرِنجین اِ ستِره نا دواِنجین

۱۲۷- کوهی کِرین کینِکی اَ بری کِرین پینِکی

۱۲۸- خورشیدی ره دَبـِستین سا ئینه په دَ بـِستین

۱۲۹- اَفتواَگِه پیل مِبو پیل کـَه و پاکـّی تـَه بو

۱۳۰- مُناری چو وُ ریشـَه خو مرینـَن جـِلو شـَه

۱۳۱- جوهِری کارین مِگی اَگِر کـُو تـَه پیل مَگی

۱۳۲- کارینـَه ا وف وا یش ا یش جـِوُون مِگی نِدِربیش

۱۳۳- کارین پی پیل بیرین مه زوما مِبا , اَ شی مه

۱۳۴- هِکاتی پَشی چَره ای سیا پیل کـُو مِره

۱۳۵- تا اِ ن زِمین مِگِرده ویکاری پیسَه دَرده

۱۳۶- هَرچی حـِسابی داره هَر کاری رَسمی داره

۱۳۷- گوشون بَری دِبـِسته هَر رو ای شاخا نِسته

۱۳۸- مُمکِنـَه فیل هِوا شو هِکا ت تـَه سَر مِناشو

۱۳۹- مِتِرس باین کـُو لالـَه وایه هَمِش تـَه آ لـَه

۱۴۰- اَکـُو نی یون تـَه آختـَه دَردی مُو، آخ و واخ تـَه

۱۴۱- بنی اِسَه کـُجَه یَه گـُندُومَه یا کـُو جَه یَه

۱۴۲- ارواحی هرچی مردون وَختی کـُو اَ بـِمِردون

۱۴۳- مورَه کاری نِدِربیت مُو شا نسَه خـُشکه ، کربیت

۱۴۴- اوسوس مُخو کـُو اِنـَه یا کـُو مِبا دیوِنـَه

۱۴۵- نـَنـَه نـَنـَه نـَکِرا مُو دیوِنـَه نـَکِرا یخـَه تِکـَه جـِر مِدون کلن طِرِف وَر مِدون

جستحو کنید در سایت : شعر در مورد باغ ، میوه و چای ایرانی و ارم و باغ گل و باغ وحش

شعری در مورد سمنان

مووچه زوما کرون تادرسمن /پسرم رادامادکنم تادرسمنان

هرکسی گل با بشی چون واقعا / پیش هرکس فکرکنی رفته ام

دختری خوری مگه بتژ سمن / دختر خوب می خواهی بدو سمنان

خوشکله سوری مگه بتژ سمن / سروهای زیبا می خواهی بدو سمنان

شهر اخلاقی همه ماین سمن / شهر اخلاق بخواهی همه می گویند سمنان

شهر خلاقی همه ماین سمن / شهر خلاق همه می گویند سمنان

شیخ لیث وکوبری یا پا مله / سیخ لیث وکدیور یامحلات پایین

چاله خندق توبشه یا ک مله / طرف خندق گود بروی یا محلات

دختری هر جا بشه دسته ولی / هرجا بروی دختر هایش مانند دسته ای گلند

باحجابی با نمازی خوشکلی / باحجاب وبانماز وخوشکل

الپری زبرو زرنگی فلفلی / زرنگ وتیز مانند فلفلند

کی یه داری بین اسه یا شاغلی / چه خانه دار باشند حالا چه شاغل

شاغلی بیرین ک  کاری ماکرن / شاغلها بیرون از خانه که کار می کنند

گیه بن خو شی یه داری ماکرن / درخانه خوب شوهرداری می کنند

مرتمی مهمون نوازی ین سمن / مردم سمنان مهمان نوازند

روزه دارو با نمازی ین سمن / اهل نماز و روزه اند

مو وچه پیدا کره تا دختری / بچه ام تا دختر دلخواهش راپیدا کند

مشورت هی ماکره با مستری / مرتب با بزرگترها مشورت می کند

مایه اسفنجن بشین یا ک مله / می پرسد محله ی اسفنجان بروم یا محلا ت

یا بچی نون زوونی ای یه وله/ یا گلی را از زاوقان بچینم

ان وچه از بس ک صاف وساده یه / این بچه از بس که ادمی صادق است

ژوره هر جایی ک با آماده یه / هرجایی که به او بگویی آماده است

ژو دشن چون ک نشونی اشتباه / چون که نشانی را اشتباه گفته بودند

تکیه اسبی جا بشا تکیه سیاه / به جای تکیه سفید به محله ی تکیه سیاه رفت

او امیری رز بشا بی معطلی / اوبدون معطلی به باغ امیر رفت

ژوره باشن تو بشه شاجی ولی / به او گفتند شاهجوق بروی بهتر است

ژوبدی یا دختره زاغه چشی / درشاهجوق دختر زاغ چشمی رادید

ای وچه ژین کش دبا ای ژین پشی / ولی یک بچه بغلش بود یکی هم دنبالش

وه ترین کاری ک شاجی ماکرن / بهترین کاری که درشاهجوق می کنند

اونجو ریکه دختری شی ماکرن / درآنجا دخترها زود شوهر می کنند

مایه ملحی دختری خوری درن / می گویند محله ملحی دخترهای خیلی خوبی دارد

با حجابی هر جی ک تو با مرن / باحجاب هرچه بگویی می ارزند

پیر نجم الدین وعلمداری طرف / طرف پیر نجم الدین وعلمدار

آل کی ، ارگه و واژاری طرف /طرفهای آل کی ودروازه ارگ وبازار

یاقدیر اوون طرف یی ناکرا / یاطرف قدیر آباد راپفراموش نکن

دختری دارن هنونی ین طلا / دخترهایی دارند مثل طلا

مو وچه ای دختره خوره مگش / بچه ام یک دختر خیلی خوب می خواهد

قد بلنده ،لاغره ،سوره مگش / دختری بلند قد ،لاغر ،زیبا وسرو مانند می خواهد

اوبلد بو ک هکاتی هاکره / اوبیان خوبی داشته بلشد

یا نمازی  نا کره ک کافره / اگر نماز نخواند که کافر است

چند سالی بو وچه پی کستری / چند سالی از اوکوچکتر باشد

اومعلم بو اگر چه وه تری/ اواگر معلم باشد که چه بهتر

با ادب بو شی ره دعوا ناکره / با ادب باشد با شوهرش دعوا نکند

با مو و شی مرتمن خو تا کره / با من خانواده ی شوهرش خوب تا کند

پر افادا فس فسی حتما نبو / حتما پر افاده وفس فسی نباشد

میش مردا یا لسا اصلا نبو / موش مرده وآب زیر کاه اصلا نباشد

خور وبد ای خرده ژین حالی ببو / خوب وبد را درک کند

ژینه ای جوری نبو باین ببو / طوری نباشد که به او بگویند ببو

بی خودی هی کی یه پی بیرین نشو / بیخودی مرتب از خانه بیرون نرود

یاسفر ژین شی مشو بی ژین نشو / یا شوهرش بی او به سفر نرود

دختره بو کیشمن چژ یا ملژ/ اهل محلات یا کوشمغان باشد

پهنه عرمن کی دبو یاکهنه دژ/ اهل پهنه ،عمرانکوی باشدیا کهنه دژ

یاک سکاکی یه یا چومچتی /یا اهل سکاک وچوبمسجد باشد

یا جلوخن ،پاچناری ملتی / یا اهل جلوخان وپاچنار

یاحسینییه چه فرقی ماکره /یااهل حسینییه چه فرقی می کند

هی سمن داره ترقی ماکره / سمنان مرتب درحال ترقی است

سی سر و ناسار باغی شن پلی /طرف سی سر وناسارو اطراف با غ شاه

دختری کم سن و سالی خوشکلی / دختر ها ی کم سن وسال و خوشکل  هستند

خوشکلی ومچتی با عفتی / هم خوشکل هستند وهم مسجدی و با عفتند

مذهبی ین افتخاری ملتی /مذهبی ها افتخار مردم سمنانند

با حیایی قد بلندی لاغری / دخترانی با حیا ،قد بلند ولاغر

با وفاری ین زمینی اختری /این ستاره های زمینی بسیار با وقا ر ومتین هستند

ژون چشی شمشیر و ابری خنجری / چشمهای دلربایشان مانند شمشیر وابروهایشان مثل خنجر است

در سمن باجی منادن کوتری /دخترهای سمنانی به کسی باج نمی دهند

باز آتشکن طرف یا کوبری /یا طرف آتشگاه و کدیور

ژونه مرجانی تو با یا مرمری /دختران زیبایی چون مرجان و مر مر دارد

مقنه دارن چووری یا روسری / همه چادر یا مقنعه و روسری دارند

نه قری ین دختری نه دردری / دخترهای سمنان نه قرتی هستند ونه اهل کوچه وبازار

واقعا داره سمن چه دختری / واقعا سمنان چه دختر ها ی خوبی دارد

یا نوایون دختری با یون پری / نه اینها دختر نیستند بهتر است بگویم فرشته اند !

چو وری ین صی ولن پی وه تری /دخترهای چادری از صد گل زیباترند

کی کره ژون وا و طیفن پر پر ی / کجا بادو طوفان قادر است انها را پر پر کند

باغ فردوس وکمی اون ورتری / طرف باغ فردوس کمی ان طرفتر

تا منوچهری تو مینی پر پر ی / تا طرف منوچهری این پروانه های زیبا را می بینی

با ک چی چی ین سمن ته دختری / ای سمنان بگو چی هستند دخترهای تو

مو وچه آخر ببا ته مشتری/ که پسرم با وجود آن همه مشکل پسندی اش سرانجام مشتری تو شد

خوره با یون ان کلامی آخری / خوب است که سخن را کوتاه کنم

او نگینی ین تو ان انگشتری / تو انگشتری بسیا ر زیبایی هستی و آنها نگین تو اند

شعر از علی دولتیان

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر در مورد شهر سمنان

تو با ، موجی همه دریا پی ویرون                       تو بگو ، موج ها را ، به تمامی ، از دریا برگیرم

یا کوئی بیستونی ، جایی ویرون                          یا کوه بیستون را از جای برآرم

نوایا عاشقی پی ، دست بنجی          مگو از عاشقی دست بکش

چطو ادست ازان سودایی ویرون                     چگونه دست از این سودا بر گیرم

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر در مورد استان سمنان

-۱ دیگه صبر وقناعت وسه پی با          دیگر صبر و قناعت ، بسه برخیز

دیگه ظلم و شقاوت وسه پی با          دیگر ظلم و شقاوت بسه بر خیز

ته توور وباله ورگی جلو شه                                  تبر با بیل خود برگیر و پیش آی

دیگه فقر ومذلت وسه پی با           دیگر فقر ومذلت بسه برخیز

-۲ تو کو عمری به ذلت کاری ماکه              تو که عمری به ذلت میکنی کار

چی چی بالاته یقه نشت و چاکه          چرا باشی گریبان چاک و )بیمار (

مایه ارباب کو ، ته قسمت هنونه                          ترا ارباب گوید قسمت این است

اگه بیدار و اباژو حساب پاکه                 شود ناکام اگر گردی تو بیدار

-۳ ای یه عمری ما چن کورتج و زحمت               به عمری گفته بودم : رنجو زحمت

هما مقدره قضا و قسمت                         مقدر هست ما را سهم و قسمت

آرو مینون اگه ارباب ببودک                    کنون بینم که گر مالک شود دک

میوه مورنج و زحمت ، عیشو عشرت        شود رنج وغممن ، عیش و عشرت

-۴ بشا اون دوری کو با مکرونیرنگ            برفت عهدی که با) صد) مکر و نیرنگ

همه ما دار شونی تا هاکرین جنگ                       به ما تحمیل میشد کردن جنگ

آرو دیگه تمامن ای صدایین                        دیگر امروز جمله یک صدائی

مگمون جایی توپی – نون وفرهنگ               بجای نون باید : نان و فرهنگ

-۵ رفیقون کاروون اگه بی دهات            چو آید کاروان اندر ده ما

ژونه مبرونی چاپی با نبات                                       شوم با چای از آنان پذیرا !

اگه ارباب جلو بی ، باله ژوسر                          اگه ارباب آید ضربه بیل

دومسازون دیگه ناکره هکات                     بکوبم بر سرش تا افتد از پا

جستحو کنید در سایت : شعر در مورد بهشت ، گمشده و زیر پای مادران است و بهشت و جهنم

شعر در مورد مسجد جامع سمنان

دِر اِن روزیگاربا بی قـِراری کـُجَه پی بَبو آدَم فِراری

دراین روزگار بی قراری آدم از کجا فراری شود

کـُجـَه مِزُونه بوریژه وَختی جـِلو تِری ژُو ره مِکه سَختی

کجا می تواند فرار کند وقتی جلو تر از او سختی به راه می افتد

عـُمری هاکـَه کـُو تا بنی ویری ژوری مَنِشـَه نـَکا تـُو ژیری

عمر کن تا که ناملایات راببینی بالا نمی روی تو پائین نیفتی

تـَه سَر دَرَه هُوشتـُون حِسابی دیم ای هو مِتژَن تـَه اَصابی دیم

سرت توی حساب خودت است ناگهان روی اعصاب تو می روند

دارینـَه مایه : اون ستـّری شـَه کی باچی بی یا کـُو اِنجـُو هیشـَه

به درخت می گوید بروآن طرف تر کی گفته بیایی این جا فرو بروی

تـُوئَم مُو واری نِدار کـُو اوسار اِ نجـُو پَس چـِرَه نی یِسته ویکار

تو هم که مانند من افسار نداری پس چرا این جا بیکار نشسته ای

تـَمبـِلی وگیچـَه کِرچـَه پیشـَه تـَمبـِل یا کـُو بیچه تـُوهَمیشـَه

تنبلی را برداشته ای کارخودت قرارداده ای یا که همیشه تنبل بوده ای

اِنگارکـُو تـَرَه خـُده بـِساچی هشکین تـَرَه چی می چی نِواچی ؟

اِنگار که خدا برای تو ساخته هیچ کس به تو هیچ نگفته است ؟

اِنجـُو مُو سری رئین نی یِسته هشکین نـَزُونا مُو ره دَبِسته

این جا سر راه من نشسته ای هیچ کس نتوانسته راه مرا ببندد

سِتِل تـَه مُو پی نـَخـُورچی اِنگار تا ره کا کـُو بَشـَه مُو دِرِسپار

انگار که از من اردنگی نخورده ای که راه بیفتی و بروی شکایت مرا بکنی

پُر واکـَه اَگِه مِگـَه تـَه چینا هَر جا بـِرِسا نـَشا نـَنینا

اگر چینه دانت را می خواهی پر کنی هر جا که شد نرو و ننشین

هَرکین بَنینه بـِه جائی هُوشتـُون ژُو ژوری بـِبـِرچی قـُبری هُوشتـُون

هرکس در جای خودش بنشیند او منزلت خودش را بالا برده است

پیریش تـَه بَدون با خوارَه زاری رَد با پَریژُون پی آردی واری

ترا له کنم با خواری و زاری مانند آرد از الک رد شوی

جـَلدی مُو پـِرُون پی ای پَلی شـَه مُو حالی نی یَه کـُو کی تـَه خویشـَه

زود از مقابلم برو کنار حالیم نیست که با چه کسی نسبت داری

اون سَتـّـِری بـِشتی خو تـَه بنون خـَنده نـَجـِنا ، تـَه بُرمَه منون

آن طرف تر بایست خوب ترا ببینم نخند ، گریه ترا می بینم

نـَرِخصا با وائی ، دَس بـِه سازون تـَه جا مگیرون زِمین مِسازون

با باد نرقص من دست به سازم ( همه را می رقصانم ) ترا بلند می کنم می زنم زمین

تـَه دیم مِنینه سیا کله که مُو سَر بـِشیچی ژین وگی په کـَه

روی کلاغ های سیاه می نشینند از سرو صدای آن ها سرم رفته است

روشـَن ناکِرون تـَه تـَکلیف آرو تـَه دُنیه منی هِرن پی وارو

تکلیف ترا امروز روشن نکنم دنیا یت را از فردا وارونه می بینی

تـَه چـَش اَگِه کـُو خوخو مِننه ای حـَکیمی گـَل بَشـَه تـَه بنه

چشمت اگر که خوب خوب نمی بیند برو نزد یک دکتر ترا معاینه کند

مِشناس مُو کی یون ، اَیون ای میلکا مُو قـَدّی ننا ، ایون کـَسینکا

مرا می شناسی کی هستم ، یک مورچه هستم قد مرا مبین ، کوچک هستم

دو هرَه تـَه واری یون حَریفون تـَه واری نی یون ، اَ دَس بـِه جیفون

دو سه نفر مثل ترا را حریفم مثل تو نیستم ، من دست به جیبم ( خود کفا هستم )

گـُندُوم جا مرون دُو قـَدی هُوشتـُون هَنه نـَدیچـَه مُو زوری مُوشتون

گندمِ دو برابر خو را بلند می کنم هنوز زور مشت های مرا ندیده ای

ای پوف کـُو کِرون تـَه مِبـِره وا یا مِتووِنون ای دَقـَه تـَه نا

یک فوت ترا بکنم باد ترا می برد یا نخ ترا یک دقیقه می تابانم

پا زِمین سازون زِمین مِلِرزه ژیری مِکا اِنجـُوپی شـُمِرزه

پایم را زمین بزنم زمین می لرزد از اینجا شهمیرزاد می افتی پائین

نـَه سَر مِمُونه تـَرَه نـَه پائی راست مِنِوایون تـَرَه خـُدائی

نه سر می ماند برای تو نه پا خدائی به تو راست نمی گویم

هشکین مُو صِدا طاقت نِداره خـُده پی گی یچَن مُو پی هاره

صدای مرا هیچ کس طاقت ندارد از خدا خواسته ام از من بگیرد

اَلـُون مُو جـِلودار نی یَه هشکین کاردی مُو گِنه بیرین مِنه خین

اکنون هیچ کس جلودار من نیست کارد به من بخورد خونم در نمی آید

تـَه تا مِکِرون هَنون کـُو پارچـَه ای ، هچی نِوا شانسَه بی یارچـَه

ترا مانند پارچه تا می کنم ای ، هیچ نگو شانس آورده ای ( ای : صوتی که برای بیان چیزی که ناگهان به یاد می آید )

اَ لـُون مُو ننا اِنجوری غیچون مُو نـَد یبیچـَه جـِوُون کـُو بیچون

اکنون مرا این گونه نبین که لاغر اندام هستم جوان که بودم مرا ندیده بودی

هشکین مُو سَری رئین مِنِشتا اَ لـُون بـِبیچون ایکـّـَه فِرِشتا

هیچ کس سر راه من نمی ایستاد اکنون یک فرشته شده ام

کـُشتی مِگیتـَن با هَرکی هَرجا ژُو دَس مووِتـَن یا اِن کـُو ژُو پا

کشتی می گرفتم با هرکس هرجا دستش را می کندم یا این که پایش را

مُو هبتی پی هَمَه مِتِرسن خـُودی و غـَریبَه مِناپـِرسن

از هیبت من همه می ترسیدند خودی و غریبه نمی پرسیدم

ژون گـَله واری دَمپی ماریندَن کـَسین ، مَسینون پی مِناچیندَن

آن ها را مانند گلـّه از جلو جارو می کردم کوچک ترها را ازبزرگ ترها جدا نمی کردم

مُو پُنجه جا دیمی هَر دِزاری دَبا ، دِنِبا هشکی مُو واری

جای پنجه ئ من روی هر دیوار بود ، نبود هیچ کس مانند من

مُو اِس هَمَه جا بیرین شابابا مُو مِشناسشون هَرکی و هَرجا

اسم من همه جا در رفته بود هر جا می رفتی مرا می شناختند

وَلی چـِه کِرون کـُو دِل رَحیمون چـِه جوری هیشو مُو گـَل پی اِن نون

ولی چکنم که دل رحیم هستم چگونه این نان از گلویم پائین برود

آسته کی می یون و مِشین آستـَه هَرچی کو مایون بَزُون کـُو راستـَه

آهسته می آیم آهسته می روم هر چه که می گویم بدان که راست است

هوشتـُون زوری رَه مِناکِرون ره هَمِنی بالا هَمِش دَرون ره

با زور خودم راه را باز نمی کنم به خاطر همین مدام در راه هستم

مُو دستی ایـَن پیون پی شاکی ژون هالی نی یَه اَصلا هِلاکی

دست هایم از پاهایم شاکی هستند اصلا ً متوجه خستگی نیستند

تـَرسی خـُده پی اَگِه نِدِردَن تـَه اَ ستـَغـُونی واری مِچـِردَن

ترس از خدا اگر نداشتم ترا مانند استخوان می چریدم

نـَتِرسا مُو پی و هه نـَلِرزا کاری نِدارون تـَرَه ، راحِت با

نترس از من ومدام نلرز با تو کاری ندارم راحت باش

ای خوردَه بَنین هِلاک بـِبیچه واجـِندَه هِلاکی خـُوشـَه میچه

قدری بنشین خسته شده ای خستگی در کردی به سلامت

مُخـُوس اَگِه کـُو ، مِنین یا مِشتی لِنگِر نووِنه فـَقِط تـَه کِشتی

می خوابی اگر که ، می نشینی یا می ایستی فقط کشتی تو لنگر نیندازد

اَلـُون بـِبیچون ای یَه وَره کـَه اَ هَرچی مایون تـُو گِل لـَقه کـَه

اکنون یک برّه شده ام من هرچه می گویم تو گل لگد کن

تـُوبا چـِه مِکـَه ، هَمیشـَه اِ شته فـَقِط بَلِده کـُو بَکوآ وِشته

تو بگوچه می کنی ، مدام ایستاده ای فقط بلدی جوانه بزنی

ای پا تـُو هَمِش دار اِ نی بالا تـَه کـَش دَره بَضی وَخت دُوخالا

یک پا همش داری به خاطر این بعضی وقت چوب دو شاخه را درآغوش داری ( منظور زیر تنه ئ تو می گذارند )

اَگِه مُو نی یاکـّـَه په دارون شـَش پَس هَرچی مایون مِگی تـُو با چـَش

اگر مرا نگاه کنی شش پا دارم پس هرچه می گویم تو باید بگویی به چشم ( اطاعت )

هُوشتـُون مِگـَه کـُو با مُو وه ای کـَه اَصلا مَنِبین ای ، کـَلـَه هی کـَه

خودت را می خواهی با من یکی کنی اصلا ً یکی نمی شویم ، توی کلـّه ات فرو کن

دُوشاخ کی دارون نـَتِرسا ژون پی اون سَتِّری بـِشتی ژون پـِرُون پی

دو شاخک دارم ازآن ها نترسی از مقابل آن ها آن طرف تر بایست

زور خلی دارون مِشین تا هَرجا مِنجون می یارون ای مَلـُقی پا

زور خیلی دارم تا هرجایی می روم می کشم می آورم یک پای ملخ را

مُو سُفرَه هَمیشـَه رونگ وارونگـَه تـَه سُفره واری نی یَه ای نونگـَه

سفره ئ من همیشه رنگارنگ است مانند سفره ئ تو ننگین نیست

هَنه نـَبیچی وَشـُونی بـِنجون خاکـَه بَخـُورون دیم ا و سَرِنجون

هنوز نشده است گرسنگی بکشم خاک بخورم روی آن آب سربکشم ( به درخت طعنه می زند )

هشکین مَنِگـَن چی مُونده وَختی کاری ماکِرون اونـَم با سَختی

نمی خواهم هیچ کس چیزی به من بدهد وقتی کار می کنم آن هم با سختی

خـُورشید مه بیرین مِشو تا لـُونـَه بَزُون ، تـَه حاجی کارین تـَشـُونـَه

خورشید در می آید تا به لانه ئ خود می رود بدان ، حاجیت تشنه ئ کار است

جـِلو مِدونی زَندَه وُ مَردَه هشکین پی نِدارون هچی پردَه

زنده و مرده را می کشم و می برم از هیچ کس هیچ پروا ندارم

اَ ژوری مِشین راستـَه دِزاری دِندُونی دارون ای اَره واری

من دیوار راست را بالا می روم دندان دارم مانند ارّه

به غری اِنی صه بـِره دارون کاری بَکه ژون مِشین می یارون

به غیر از این صد برادر دارم کاری پیش آید آن ها را می آورم

قومَه خویشی دارون با اِشاره آ دَم مُوکـُوشـَن ، تـُو کـُو ای داره

قوم و خویش دارم با اشاره آدم می کشند تو که یک درخت هستی ( نوعی مورچه که در استرالیا یافت می شود و نیش زهر آگینی دارد که موجب مرگ انسان می شود . ضمناً از مقابل انسان فرار نمی کند بلکه با بلند کردن دو پای جلوئی خود جبهه می گیرد )

تـُو بـِشتی هَمِش دَستی هِوا کـَه هه عالـَم و آدَمی صِدا کـَه

تو بایست و مدام دست هایت را سمت آسمان بگیر مدام دنیا و آدم ها را صدا بزن

تـَه گـَل چاکِنـَن ای چـِکه که او بَلکی کـُوهیکه تـَه جون پی اِ ن تو

یک قطره ئ آب در گلویت بچکانند این تبی که به جانت افتاده است بلکه فروکش کند

اِنجور کـُو منون ، اووین اَسیره هَمِش دا ماکـَه کـُو او تـَه گیره

این جورکه می بینم اسیر آب هستی مدام دعا می کنی که آب گیرت بیاید

دِمِنِربینون تـَه دیم پی اِن او هَرچی تـَه دِلی مِگی وه واخو

این آب را از روی تونمی بندم هرچه دلت می خاهد بخور

تـَه وَلگی چـِه جوری دِرِویچـَه نِصوی کـُو زِمین وچـَه بـِریچـَه

برگ هایت را چگونه آویزان کرده ای نیمی از آن را که روی زمین ریخته ای

هُوشتـُون وَچونـَه پی یِر جـِنی یه مِفـَم هِکاتی ؟ تـُو سِمِنی یه ؟

برای بچه های خودت نامادری هستی حرف می فهمی ؟ تو سمنانی هستی ؟

تـَه شاخه چـِرَه هیلا واکِرچـَه راس بـِشتی مُو گـَل ، حـَیا کـُو بـِرچـَه

شاخه هایت را چرا از هم گشوده ای درست بایست ، حیا را چه کرده ای

تـَه یه نـَدشون تـَه مَستِری رَه سلام هاکـَه ، حفی جـَه خـَری رَه

به یاد تو نداده اند به بزرگ خودت سلام کنی ، حیف جو برای خر

اَصلا بَلِده تـُو حال و احوا ل اَ تـَه یه مِدون بی یا مُو دِمبال

اصلاً بلدی احوال پرسی کنی من به تو یاد می دهم پشت سر من بیا

هَرکین تـَرَه بات چـِطوره خوره با قربانی تـَه تـُو با چـِطوره

هرکس به تو گفت چطوری خوبی بگو قربان تو بگو تو چطوری

باتش کـُو بَفِر با مُو اِشاره اَلِکی با : سیوائی نِداره

گفت که بفرما با اشاره ئ من الکی بگو : جدائی ندارد

تـَه خـُوشِمیچی کـُو مُفتی مُفتی چی تـَه یه مِدون چی ، نـَه کـُلـُوفتی

خوشت آمده است که مفت مفت چیزی یادت می دهم که چیزباشد نه که حرف های متلک گونه

عاشـُق بـِبیچه ؟ تـَه بَخت تا واشو اِنجور چیزایی تـَه سَر مِناشو

عاشق شده ای ؟ تا بخت تو باز شود این جور چیز ها سرت نمی شود

می یون تـَه عاریسی سَرَه سینـَه تا او بی یارون هلیم کِشینـَه

سراسیمه به عروسی تو می آیم تا با آب کش آب بیاورم

هُوشتـُون گـَلِکی هِکاتی ماکـَه تـَه زورمه مُوگـَل تـَه آلـَه واکـَه

پیش خودت حرف می زنی زورت می آید نزد من دهانت را باز کنی

بیلینگِسی یَه تـَه سینـَه سازون تـَه کاری هَمَن اَلـُون بـِسازون ؟

تلنگری به سینه ئ تو بزنم کارت را هم اکنون بسازم

بیرین نی یارا مُو کـُفری بنی بَد خورَه ای وَخ بَتـِّری منی

ببین کفر مرا در نیاور بد خوب است یک وقت بد تر می بینی

مُو دَس پی مِگـَه اَگـَه خِلاص با با کـُو کی پیره اَگـَه تـُو راس ما

اگر از دست من می خواهی خلاص شوی بگوکه پسرچـِه کسی هستی اگرتـُوراست می گوئی

منی روزیگار چـِه وازی داره بَرَه بُونی پی مُورَه مواره

می بینی روزگار چه بازی هایی دارد از در و دیوار برایم می بارد

مُو مه مَلِکا ، اَ ژین ای پیرون اِنجـُو اِنجوری تـَه دَستی گیرون

مادرم ملکه ، من یکی از پسر هایش هستم اینجا این گونه در دست های تو گرفتارم

تـَه مار ناکِره تـَه وِل واکِرچی اَصلا با بنون نـَنا تـَه دِرچی

مادرت نکند ترا رها کرده است اصلا ً بگو ببینم مادر داشته ای

تـَه سِجـِل کوئـَه هَنه ناگیچـَه تـَپَه ناکِره تـَئی واگیچـَه

شناسنامه ات کو هنوز نگرفته ای نکند چیزی زیر سرت داری

خـَف کِرچـَه ای جا ، مَنِشـَه جائی مِگـَه نـَمُونه تـَه جائی پائی

کمین کرده ای دریک جا ، جائی نمی روی می خواهی رد پایت جائی نماند

نوریت با کی یَه پی مُو رَه راس با با راستی مِزُون مُو پی خِلاص با

از خانه فرار نکرده باشی بمن راست بگو با راستی می توانی از من رهائی یابی

نـَفِس نِدار هاکـَه هش کاری کـُو وِنگـُونـَه نـَخورچـَه اِنگاری کـُو

نفس نداری هیچ کاری بکنی انگار بادمجان نخورده ای

اَ شـَکـَه دارون کـُو سِمِنی با ایه اَگِه کـُو ای چی می چی با

من شک دارم که سمنانی باشی اگرکه تو هستی چیزی بگو

اِن گـُونگـَه مِگی ای لاغِری کـُو نِوا ، مِفِمون اَ آخِری کـُو

این راه آب که یک لاغر می خواهد نگو ، من آخر که می فهمم

دام دام ، دارادام ، دادام دادام ، دام هِکات ناکِرا تـُو لام پی تا کام

دام دام ، دارادام ، دادام دادام ، دام (اصوات بی معنی ) حرف نزن تو از لام تا کام

چـِه حالی داره عالـَمی مَستی وَلی مست نی یون لولون تـَه دَستی

عالم مستی چه حالی دارد ولی مست نیستم سرحال وشنگولم هستم

تـَه جُرعِتی پی مُو خـُوشِمیچی هَرکین با ژُو زَهرَه بـِشا بیچی

از جرعت تو خوشم آمده است هرکس بود زهره اش آب شده بود

هَمِنی بالا مِگـَن تـَه بـِپّون هرکین بو بـِه جُز تـَه ، حفـَه اِ ن نون

به خاطر همین می خواهم ملاحظه ترا بکنم به غیر از تو هرکس باشد حیف این نان

هَمِنجـُو دَبا هاده اِجارَه تـَه کاری مِگـَن بَبو کـُو چارَه

همین جا بمان اجاره بده کارِ تو می خواهی که چاره شود

چوخـَط مَنِگی تـَه تونـَه اِشتـَه سالی دُوکیسه گـُندُوم بـِرِشتـَه

چوب خط لازم نیست تنه ئ تو هست سالی دو کیسه گندم بو داده

دَس دَس نـَکِرا وُ با قـَبیلـَه دَبَـّه نـَکِرا اِن هَما کیلـَه

وقت تلف نکن بگو قبول است دبه نکن ( زیرقرار نزن ) این قرار ما باشد

اِمضا بَلِده ؟ اِ نگـُشتـَه موکـّا ؟ هَرکاری ماکـَه رکه با دوکا

امضاء بلدی ، انگشت می زنی هرکار می کنی زود باش شروع کن

دِنبال کِچی مُوکاری تـَه بالا چَرخی هَما شانسین کِچی چالا

کار من به خاطر تو عقب افتاده است چرخ شانس من توی چاله افتاده است

تـَخته بَشورَن آرو مُو اِقبال اَلـُون ره مِکـَن صه من مُو دِنبال

اقبال مرا آمروز روی تخته بشورند ( شبیه مورده شور ببرد ) اکنون صد نفر دمبال من راه می افتند

اِنگار مِکِرون آرو دِواشچـَن طِلائَه مُو وَخت کـُو تـَرَه واشچن

خیال می کنم امروز را باخته ام وقت من طلا است برای تو گذاشته ام

هِکات ناکِرا مُو سَر مِناشو کاری ناکِرا مُو آلـَه واشو

حرف نزن سرم نمی شود کاری نکن دهانم باز شود

ویکار تـَه واری هَرچی بَریسه اِن بَزون مِگی ، میلکا رئیسه

بیکارِ مانند توهرچه بریسد ( منظور هرچه بگوید یا بکند ) این را باید بدانی ، مورچه رئیس است

دارَه مِمُونه کـُو چی چی بایه وتِری نی یَه هچی نِوایه

درخت می ماند که چه بگوید بهتر نیست که هیچ نگوید

ژین کاسه کـَه پیسَه خالی وارزه ژین دَستونـَه هچی حِنی نارزه

بداست که کاسه ئ اورا خالی بگذارد برای دست های او هیچ حنا نگذارد

فِکری ماکِره و ژین وَرِنداز بـِساط هَمِنـَه هَرجائی بو باز

فکری می کند و او را ورانداز همین بساط است هرجائی باشد باز

هَرکاری نِدِربیش ای جوآبی ای وَخ می یاره تـَرَه خِرابی

هرکاری یک جوابی نداشته باشد یک وقت برای تو خرابی ببار می آورد

هَر کاری اَگِر تِقاص نِدِربیش رَد خـُور نِداره یا ماته یا کیش

هر کار اگر قصاص نداشته باشد رد خور ندارد یا مات می شوی یا کیش

گـَژدُومی مِگی کِرد تـَئی پائی نـَه دِمِگِزه اِن تـَه ای جائی

عقرب را باید زیر پا کرد وگر نه این یک جای ترا نیش می زند

او کـَزو کِره ژین دِنِبـِستا دَمپی مِبـِره ای وَخ تـَه پَستا

آب رخنه کند آن را نبندی یک وقت همه ئ پس انداز ترا می برد

دارَه ژینـَه مایه کـُو : کـَسینکا تـَه سُفرَه نـَدیچی هشکین هجا

درخت به او می گوید که : کوچولو سفره ئ تو را هیچ کس هیچ کجا ندیده است

اِنـَه ا ونی کیسَه دَس بـِه جیفه مُفتِی بو کـُو هـَمَه فـَن حَریفه

از کیسه ئ این و آن دست به جیب هستی مفت باشد که همه فن حریف هستی

دِکارچـَه نـَه وُ نـَه او بـِدارچـَه تیژ واکِرچـَه دارا جا بی یارچـَه

نه کاشته ای و نه آبیاری کرده ای داس خود را تیز کرده ای ظرف آورده ای

تاوَختی مُخو اِنـَه ا ونی پی کـَمی مِنی یار تـَه زِفـُونی پی

تا وقتی از این و آن می خوری از زبانت کم نمی آوری

دُنیا تـَرَه ای مَسین کِلینـَه دَردی اَگِه دِربیت تـَه تِلینـَه

دنیا برای تو یک اجاق بزرگ است دردی اگر داشته باشی درد شکم است

دُزدی کـُو مایه دُزدی بَگیرین دَنین مِنینه صاب کی یَه بیرین

دزدی که می گوید : دزد را بگیرید داخل می نشیند صاحب خانه بیرون

پَشی واکـَه ورهَرچی بـِرِشچـَه وَسَه تا اِسَه هَرچی دِگِشچـَه

بردارپس کن هرچه ریسیده ای بس است تا حالا هرچه گزیده ای

خـَطـّی و نِشـُونی دِمِکـَه دار پَرته زَندِگی پی خلی اِ نگار

داری خط و نشان می کشی( تهدید می کنی ) از زندگی انگار که خیلی پرتی

اِن تیشـَه وُ اِن ریشـَه وُ اِ ن تـُو بنون چـِه مِکـَه بی یا بووَن مُو

این تیشه و این ریشه و این تو ببینم چه می کنی بیا مرا بینداز

وِشتا یَنی تازِگی ، جـِوُونی وِشتا یَنی کـُو، بَشـَه وَشـُونی

جوانه یعنی تازگی ، جوانی جوانه یعنی که برو گرسنگی

سلام ماکِره هَرکی وارِد با اِن چیزایی کـُو مِگی وارِد با

سلام می کند هرکه وارد شد این چیز ها را که باید بدانی

خاکـَه وُ هِوا وُ او وُ اِ ن نور وَختی دِ نِبین تـُو دار کـُمُون زور

خاک و هوا وآب و این نور اگر نباشند تو کدام زور را داری

اَگِه په وَری بو ، گوشـَه خیزَه با اِ ن هَمَه په یون چـِرَه هیزَه

اگر از جهت پا باشد ، هزار پا با این همه پا چرا ترسو است

یا شاخ وَری بو گا شاخ بـِدیچـَه نـَدیچـَه تـَه ماستی کیسَه ریچـَه

یا از جهت شاخ باشد شاخ گاو را دیده ای هنوز ندیده ماستت را کیسه کرده ای

هَروَخت بَنینون خلی بـِه باری اون وَخت دُوخالا مه کـُو مُو یاری

هروقت شاخه های من خیلی میوه دارند آن وقت دوشاخه می آید که مرا یاری کند ( زیر شاخه ها قرار می دهند تا به خاطر سنگینی میوه نشکنند )

دار دار نِدارون هَمِش تـَه واری سَرژوری دَرَه ، مُو دِل بـِه کاری

مدام مانند تو هیاهو ندارم سرم سمت بالا ، دلم به کار مشغول است

ای او ماخارون و هَرچی دارون هَرکین گی یابو ژُورَه می یارون

یک آب می خورم و هرچه دارم هرکس بخواهد برای او می آورم

خـُودی ، غـَریبَه مُورَه نِداره قِسمت ، کی وره مُو وَر بی یاره

خودی ، غریبه برای من ندارد قسمت ، چه کسی را بردارد به جانب من بیاورد

مُو میوَه و شاخه وُ مُو تونـَه مُو وَلگی و ریشـَه کومُو جونـَه

میوه من و شاخه ها و تنه ئ من برگ های من و ریشه که جان من است

هَرکین گی یابو مادون دودَستی شـُکری رَه دَرَن ژوری مُودَستی

هرکس بخواهد دودستی تقدیم می کنم به خاطر شکر دست هایم بالا است

خـِدمِت بـِه خـُده کـُو بی نی یازَه ژُو خـَلقی رَه هاکـَه اِن ای رازَه

خدمت به خدائی که بی نیاز است به مخلوقات او بکن این یک راز است

مِگی تـُو بَزُون و ا و سَرِندُون نـَه کـُو بَزُونـَن پاکـّی پیِندُون

تو باید بدانی و او در بالاسر نه که همه بدانند در این پائین

اِن دَست اَگـَه ماده ننه اون دَست ای هاده اَگِه ماگی ژُو جا شـَصت

این دست اگرمی دهد آن دست نبیند اگر یکی بدهی شصت برابر جای آن می گیری

هادت کـُو مِبا تـُو ای بـِهِشتی پاک مابو تـَه پی دُنیه پَلِشتی

اگردادی که تو یک بهشتی می شوی ناپاکی دنیا از تو زدوده می شود

اِسَه مُورَه با بنون چـِه کِرچـَه هچی هاده چـَه کـُو هه بـِبـِرچـَه

حالا به من بگو که چه کرده ای هیچ چیز داده ای که مدام برده ای

حِکمِتی خـُده رَه نِوا نـُونگـَه تـَه دِل ناکِره تـَه پوستی روُونگـَه

به حکمت خدا نگو ننگ نکند دل تو هم رنگ پوست تو است

روشـَن اَگـِه نی یه پَس تاریکه تـَه دِل خـُوشـَه کـُو کـَمِر باریکه

روشن اگر نیستی پس تاریکی دلت خوش است که کمر باریکی

دَستی کـُو نـَبو ژُو کاری خِدمت خـُورشیدی واری بی مُزد و مِنـِّت

دستی که کار آن خدمت نباشد مانند خورشید بی مزد و منـّت ( نباشد )

سیسکـَه مِمُونه سِراسُونی دیم جونگی کـُو مِنینه آسُونی دیم

به گیاه انگل می ماند روی ریحان زنگاری که روی آهن می نشیند

زَندَه زَندَه ئَ با اِنـَه اونی نـَه کـُو زَندَه با ای تِکـَه نونی

زنده با این و آن زنده است نه که با یک تکـّه نان زنده باشد

ای یَه چـِله کـَه ، بنی اَگِر دار هُوشتـُون شووی تاری رَه نی یادار

یک چراغ ، ببین اگر داری برای شب تار خودت نگهدار

مِنجی و مِبـِر پَتی و کالی بیچارَه مِکـَه صاحِبی مالی

پخته و کال را می کشی و می بری صاحب مال را بیچاره می کنی

سازی کـُو مِجَن تـُو سُورِنایه اون سَر پی مِجَن دار ، اِشتِبایه

سازی که تو می زنی سورنا است داریاز آن سر می زنی ، در اشتباهی

مِگی تـَرَه بَری بـِسته واشو حِلال و حَرُوم تـَه سَر مِناشو

برای تو در بسته باید باز شود حلال و حرام سرت نمی شود

فـَقِط بَلِده تـَه آ لـَه واکـَه هَرجا بـِرِسا هِکاتی هاکـَه

فقط بلدی دهانت را باز کنی هر جا رسید حرف بزنی

مُو سَر بـِشیچی تـَه وات واتون پی دِل دَردی یِما تـَه هکاتون پی

سرم از بهانه جویی های تو رفت از صحبت های تو دلم به درد آمد

اِن آستـُونِکـَه دِمبالـَه داره آرُوم مِنابو دِل نالـَه داره

این داستان دمباله دارد دل آرام نمی گیرد ناله دارد

تـَه دَس پی دارون مِبین هِوائی مُو چـَشی دارَن مِشین سیاهی

ازدست تو دارم هوائی می شوم ( دیوانه می شوم ) چشم هایم دارند سیاهی می روند

میلکا اِنجوری کی بـِد یبا با اِنجور هِکاتی کی بـِشنوآ با

مورچه این جوری کی دیده بود صحبت های این گونه را که شنیده بود

عِشق و عاشـُقی و دارَه هشوَخت سیوا نـَبیچـَن ، هُوم ماسه یَن سَخت

عشق و عاشقی و درخت هیچ وقت جدا نبوده اند ، سخت به هم چسبیده اند

اَ کـُو دِنِبین زَندِگی لِنگـَه دُنیا با وُجودی مُو قـَشِنگـَه

من که نباشم زندگی لنگ است دنیا با وجود من زیبا است

چـُندی مُخـُورَن نون مُو دِمُون پی خـُدا مِزُونه ، ناپـِرسا ژون پی

چند نفر از دامن من نان می خورند خدا می داند ، از آن ها نپرس

هشکین نِداره مُو واری کاری تاجی اِن زِمینی یَنی داری

هیچ کس کار مانند من ندارد تاج این زمین یعنی درختان

بـِهِشت پی مِگـَه نِشونی ، دارَه دِکارو بنی تـُو ژین اِشارَه

درختان از بهشت دارند نشانی بکاری گر ،اشاراتش بدانی

جستحو کنید در سایت : شعر در مورد پدر از دست رفته ، روی سنگ قبر و پدر فوت شده

شعر درباره سمنان

قشنگه اسم شهرم، شهر سمنانه

کم آبه یک کمی اما پر از نانه

اگر از سمت تهران می روی مشهد

رسی جایی در اسمش هم دو تا نونه

برو هر جا دلت می خواست گردش کن

همه جایش پر از کوچه خیابونه

مکان دیدنی اش مسجد جامع

منارش را حوادث هم نجنبونه

قدیمی یادگاری مانده از اسلام

شبستون داره هم دارای ایوونه

امام هشتم ما یک برادر داشت

که اکنون مرقدش در قلب سمنونه

نمی دونی بگویم اسم او یحیی ست

که سمنان را همیشه او نگهبونه

شهیدش کرده بی انصاف و نامردی

که پرپر کردنش دستور مامونه

به گلزاری مبدل گشته هر سمتش

شمال مرقدش جای شهیدونه

کنارش مسجدی داریم، سلطانی

امامِ جمعه آنجا خطبه می خونه

بزرگان زیادی داره شهر من

خلاصه این که سمنان مهد عرفونه

برو اطراف میدان مشاهیرش

ببین تندیس آن گنجی که پنهونه

چه بازار قشنگی شهر ما داره

نبینه هرکسی آن را پشیمونه

نما و سقف این بازار یک گنجی ست

که در هر آجرش تاریخ مدفونه

برو پهنه برو گرمابه ی حضرت

که آثارش ببینی از چه دورونه

در این حموم می رن مرد و زن باهم

بلیتش هم زنونه هست و مردونه

در این حموم فرقی بین آنها نیست

یکی خوابیده بی شلوار و تنبونه

ز سوغاتی نباید بگذری آسون

بخر یک چندکیلوئی ببر خونه

کماچ و شیرمال و بغسماتش را

نخورده تا کسی قدرش نمی دونه

انار و گوجه و انجیر و بادنجون

انارش دانه هایش قرمزه خونه

چه دخترهای خوبی شهر من داره

نگو دختر ، پری یا ماه تابونه

چه چشمانی چه مژگانی چه لبخندی

چه ابرویی چه خالی گوشه ی گونه

چه دخترهای خوبی واقعا داره

یکی حتی مرا هم کرده دیوونه

پری رو یا پری وش گونه ای باشد

خدا از خلقتش شاید پشیمونه

کمی چون زود شوهر می کنند اینجا

لذا دختر کمه وَشکا فراوونه

تو در شهر خودت هم خوشکلی دیدی

بدان او احتمالا اهل سمنونه

رسیده هرکسی اینجا گرفته زن

گمان کرده که دختر مفت و ارزونه

غریبه توی سمنان پرشده دیگر

شمالی، کرد یا هرجای ایرونه

بذاره پاش را بر روی چشمونم

نداره قابلی این شهر ایشونه

بسازد دختر سمنان به هر سختی

بگویم رک که عمری آفت جونه

همیشه باحجابه توی هر مجلس

نمازش هم سرجایه مسلمونه

تمام ارزش زن در حیا باشد

جهان از بی حیایی گشته ویرونه

جهاد زن بُود در خانه آرایش

چرا ای زن جهادت گشته وارونه

زنی هم شوهرش می گفت در منزل

لباسش افتضاحه مو پریشونه

ولی بیرون منزل می ره هرجایی

تریپی می زنه ، میزون میزونه

نگفتم چه پسرهایی در این شهرند

نداند دختری این نکته مغبونه

پسرهایش همه خوبند و محجوبند

همه دارند رفتاری صمیمونه

نه معتادن نه بی کارن نه بیمارن

گرفتن زن، بگیرن کار جانونه

اگر یک پیشرفتی کرده شهر ما

بدون شک تمامش کار ایشونه

چه همسر دوست، خوش، اخلاق وبا ایمان

وفا در قلبشون رودی خروشونه

پسرهای زرنگی داره شهر من

ولیکن منکرش بی مغز و وجدونه

میان جبهه و سنگر چه می کردند

یکی فرمانده لشکر، توی مجنونه

دری واکرده روحانی اگر جایی

تو می دونی کلیدش دست ایشونه

نه تنها شهر سمنان کل این کشور

به ایل عاشقان یک جور مدیونه

خلاصه شهر سمنان شهر اخلاقه

پسر دختر زن و مردش دعا خونه

هزاران جای زیبا داره هر گوشه

چو پرور رودبارک، چاشم، اروونه

هوای تازه می خواهی برو بالا

ببین شهمیرزادش باغ گردونه

اگر پیغمبرانش یک کمی دوره

و یا یک کم مسیرش درب و داغونه

به تو آرامشی می ده که می ارزه

از آنجا هرکسی برگشته خندونه

هوایش خوبه آبش چون کمه یک کم

اگر رفتی ببر با خود یه هندونه

خدایی آبگرمش گرم و باحاله

پذیرای شما حتی زمستونه

تو می دونی همه جا خوب و بد داره

نگفتم چون که سمنونه گلستونه

به تو البته این را هم بگویم من

که برخی کوچه ها شام غریبونه

تو از صدها مشاهیرش که می دونی

علاء الدوله قبرش گشته ویرونه

ندیدی بافت شهر قدیمی را

شغال و سگ در آنجا می کنه لونه

یه آشی می پزد شورا برای ما

همین خوردی بگویی که فسنجونه

ببین سمنان امروز و ببین آن وقت

بهشت دیگری سمنانِ اکنونه

چو یک انگشتری ایران اگر باشد

بدون شک نگینش شهر سمنونه

جستحو کنید در سایت : شعر در مورد پنجره ، قدیمی و فولاد و باران و گلدان از شاملو و سهراب سپهری

شعری درباره سمنان

زندگی امروزی

اکوبس فکرو خیالی دارو             از بسکه من فکر و خیال دارم

همه شو تا سحری بیدارون          همه شب تا به سحر بیدارم

منزون چه بسازون چه کرون                             نمیدونم چه کنم و چه بسازم

آنهمه فکرو خیالی کوبرون                           اینهمه فکرو خیال را چه کنم

آن هکاتی اوشونه خشتون گل           این حرفها را دیشب با خیال خود

ماتن و بورمه بگیت با موگل                       میگفتم وگریه گلویم را می فشرد

آن چه جور عادته دارین هما                       این چه جور عادت است که ما داریم

کارینه بی سروکارینهمه             برای کار بی سروکاریم ما

هر چی دارین بدوت و بر بیند          هرچه داریم از دوختنی و بریدنی

هر چی بیروتی و هر چی بیریند                      هرچه فروختنی وهر چه خریدنی

آروئین روز فرنگی پی می                          امروزه روزه از فرنگستان میآید

چه مبو ای دفه روزی کو، نی           چه میشود اگر روزی نیاید

اون چی هما مسازین اون چی چیه            آنچه ما میسازیم آن چیست

ای یه در زونکه هما قوه نی یه                     یک سوزن کوچولوهم در قوه ما نیست

هما دستی منگردی کاری                                      از دست ما کاری ساخته نیست

در پی مون گرهمه جور اوزاری                     اگر داشته باشیم همه انواع ابزار

خارجی یون واسفی چی هما خین                     این فرنگیها خون ما را مکیده اند

دارون امید خدا گیر به بین                                   من امیدوارم بقه غضب خدا گرفتار شوند

تاجری ای سره ون حمالی ین            تجار یکسره دلالهای آنها هستند

رعیتی ین همه ژون حمالی ین                     رعیت هم همه حمالهای آنها هستند

ان جو ، بی خود موآله واکردن                  در اینجا بیهوده من دهان باز کردنم

ای هکاتی غلطی ها کردن                            یک حرف غلطی بزبان آوردم

هیچی تقصیر فرنگی ندارن            هیچ فرنگیها مقصر نیستند

تاجری ان همهجنسی می یارن                             تجار اینهمه جنس وارد میکنند

منو ایون نی یارن بزازی                          نمیگویم ابزار ها جنس )پارچه ( نیاورند

چره واردمکرن خرازی                           چرا اجناس خرازی وارد می کنند

چرا وارد مکرن سوسوکی              چرا سوسوتک وارد میکنند

خرسیو اشتری وآهوکی                                خرسها و شترها و آهو را

انچی هایی میارن هفتارون           اینهمه اسباب هفتاد رنگ که میآورندب

دون اسم میوره پیسه ونون                      اگر اسم ببرم برایم ننگ وعار است

زون پی می ری نن ای دسته خری             از آنها خریداری می کنند یک دسته احمق

تا کو وازی هاکرن زیکه زری                       تا بچه ها بازی کنن

ماکرن وازی تا ضایه مبو                            بازی میکنند ووقتی که ضایع شد

دی هما مایه و سرمایه مبو                         سرمایه ما دود میشود وبهوا میرود

همادارائی ان ری بشی چی                            دارائی ما در این راه بهدر رفته

هما عمری بیخودی تم به بیچی           عمر ما بخاطر آنها تموم شده

مو عقیده انه تا انجوره              عقیده من این است که تا این اوضاع است

ان گریکی ناخنی ره واکرین                          و با ناخن (تدبیر) اینگره ها را باز کنیم

آخرین کیژه مگی زحمت بت                    آخرین حرف این است که باید زحمت بکشید

نه کوهر بدجنسی منت بت                    نه اینکه ازهر بد جنسی منت کشی

مگی زیکون وسی کرد درس پختن             باید بچه ها را فرستاد تا درس بخوانند

آروئین ملائی پاک بزونن                          و با معلومات امروز آشنا بشوند

همایون خشتون خوو رسنجین            ما هم باید خوب خودمان را وزن کنیم

نصفی ان تونی زحمت بنجین                      )لااقل ( نصف تن خودمان زحمت بکشیم

نوایین شعری وویکار نبین                                 شعر نگوییم و بیکار نباشیم

انجو واونجوویکاری ره نشین                       ازبیکاری به این طرف و آن طرف نرویم

بشنو آ “حافظی ” جان ان کلیما                 بشنو “حافظی ” جان این کلمه را

توین اگه تو نه لهشبی ناکرا                     اگر تو هم تنه لشی نکنی

ایرون اونوقت ترقی ماکری                               ایران آنوقت ترزقی میکند

دولتون ای سره رویی مبری        وهمه دولتها را از رومیبرد

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر درباره شهر سمنان

مگن تنیا ته وتنیا ته در بین                     میخواهم تنها توو تنها تو را داشته باشم

مگن تنیا دران دنیا ته در بین                          میخواهن تنها در این دنیا ترا داشته باشم

مگن هر چی کومایونبا ته بایون           میخواهم هر چه میسرایم با تو بسرایم

مگن هر چی کو دارون با ته در                       بین میخواهم هرچه که دارم با توداشته باشم

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعری درباره شهر سمنان

پَنجـِره دِمِبـِستون باز بی یـِما زِمِستـُون

سَرما هَمِش ره دَرَه پُک پُک مِواره وَرَه

خـَف مِکِره سَرما تا سَرخـُوس کِره باز هَما

تون مِکِرین جاکِتـَه تا کـُو نـَبین لاکِتـَه

بیرین نی یـِستـَه سَرما دَنینه بَر تا واشا

دارون خـُونی سَنگینه ژون دیم وَرَه مِنینه

زِمِستـُونی اِشارَه پَشتی سَری بُهارَه

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر درباره استان سمنان

بنالی ظالمون پایه نداره

ن پایه کدوهم مایه نداره

مسازین عدلی ره کوایه کاخه

سرو پا نور و سایه نداره

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر سمنانی درباره بهار

خدا درمن هما کو چلچله کی

ن ایه دو هزاران چلچله کی

اونون پر بوکوات بشن خره گل

با زن پید مبین اون چلچله کی؟

پروردگارا ما نه یکی نه دوتا بلکه هزاران پرستوی مهاجر و آزادی را در سینه های خودمان

پرورانده و آنها را به سوی تو روانه کردیم آیا باز می توانیم چنین کارای را انجام دهیم؟

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر درباره ی سمنان

۱- دنیی کاری هی ون وله واشی چی                         کار دنیا را بگذار گل باز شده است

خلوته روز و دشتبون بشی چی                                  باغ خلوت است و دشتبان رفته است

۲- لویی سوزه دلبره مایی                                        لب سبزه دلبر می گوید

باده ویره بیار وله واشی چی                                       باده بردارو بیار گل باز شده

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر به زبان سمنانی درباره یلدا

ننین سرکوفتی

-۱ بشه وشکا تو الا خیر نبینا          بو پس ، الهی خیر نه بینی

بشهکورنگینونی سیر نیبا                                       برو که رنگ نان را سیر نه بینی

-۲ بشه کو اییه عمری هر چی دردن               برو که یک عمر هرچه داشتم

بتتونی ، بیاردن ،خرج کردن          دویدم ،آوردم ، خرج کردم

-۳ به امیدیکو آرو هر چیمایون                           به امیدی که امروز هر چه میگویم

مویی بشنو ونتراشا تو قانون                    از من بشنوی و برایم توقانون نتراشی

-۴ نوایا : هر چی موباتن درسته                        نگوئی : هرچه من گفتم درست است

نخرا مرتیمون بالا توغصته                         بخاطر مردم ، توغصه نخوری

-۵ نوایا کو : چره ویکاره اکبر         نگویی : چرا اکبر بیکار است

چره لخت و ضعیف وزاره اکبر        چرا اکبر لخت و ضعیف وزار است

-۶ اگر لخت و ضعیف و زاره اکبر                    اگر لخت و ضعیف و زار است اکبر

مگه توقاضی یه ؟ برته چه آخر                      مگر تو قاضی هستی ؟ بتوچه آخر

-۷ نداره مملکت گر رسمو آیین                      اگر مملکت رسم و آیین ندارد

نباشا تی تی یه ، ای گوشه ورنین                    تو ” شاتی تی ” نباش ، و گوشه ای بتمرگ

-۸ چکار دارزد تو اگر امنیه دزده                  چکار داری تواگر امنیه دزد است

چکار دار کارگر لخت و بی مزده                  چکار داری تواگر کارگر لخت و بی مزد است

-۹ مگر توقاضیو حاکم ببیچه          مگر تو قاضی حاکم شده ای

تو ذکه آنقدر ظالم ببیچه ؟                                      تو جغله اینقدر ظالم شده ای ؟

-۱۰ حسن ته قد بیچی ته سن و ساله             حسن قد تو بوده ، به سن و سال تست

آرو اوداره وملک و قباله                                امروز آب و ملک و قباله دارد

-۱۱ دکونتی رج دله واژاری داره                 دکانهای ردیف میان بازار دارد

هزار هزار اجاره داری داره                               هزار هزار مستاجر دارد

-۱۲ و پارکه ته دله خنین ندیچی                  پارک اورا تودر خواب هم ندیده ای

ته کو هچی ته ننینن ندیچی                       توکه هیچ ، مادرت هم ندیده است

-۱۳ توفقط بلده شو ، گاو بیگا                   تو فقط بلدی شب ، گاه و بیگاه

چلا بوروشن و هی شعری هووا                  چراغ بیفروزی و هی شعر ببافی

-۱۴ بخن هشتون گل و هی نیشی واگه                نزد خودت بخوانی و هی نیشات را باز کنی

نبا آن نون ، تو فکری نونی ها            که این نان نشد ، فکر نان کن

-۱۵ هگه مگه ما پیر با ، بی هکاتون           اگر میخواهی پسر من باسی بدون این حرفها

دیگه ولواکه پاک ان لات ولوتون                      بکلی دیگر این لات و لوت ها را ول کن

-۱۶ ته ترمزبوسی یه چی فعلن توهی با        ترمزت بریده است ، فعلا تو هی بگو

ته حالی مبو آخه چی چی دارما ؟                         آخر حال ات هست که داری چه میگوئی

-۱۷ انی کو توژونه مالات و پاتی                       اینه که تو لات و پاتشان مینامی

مومسپار کونبین ا ژونه قاطی                  وبمن سفارش میکنی که با آنها قاطی نشم

-۱۸ انی سازنده ین دنیا سازن                  اینها سازنده هستند و دنیا را میاسزند

همه دنیا ومافیها مسازن             همه دنیا ومافیها را میسازند

-۱۹ اگر وزیر نشو و نکوئه باله           اگر کشاورز نرود و بیل نزند

نیاره وته امبارننده خاله                                   وجوال گندم را در انبار تونگذارد

-۲۰ چه مکه تو کجه پی مخمو آخر          چه میکنی تو از کجا میخوری آخر

مگه نی یه تو ال – اون ژون سری خر         مگر الان تو سرخر آنها نیستی

-۲۱ زمینی حاصل از سوزی تا گندم             حاصل زمین از سبزی تا گندم

تو از میوه دگی تا چیکلا هیزم                  تا از میوه بگیر تا خرده هیزم

-۲۲ همه دهقانی یه بی استخاره                  همه از دهقان است بی استخاره

برو برگرد هم دیگر داره                          برو برگرد هم دیگر ندارد

جستحو کنید در سایت : شعر در مورد پسرم ، شعر و متن زیبا و کوتاه درباره تولد پسرم

یک شعر کوتاه به زبان سمنانی

-۱ آلو، سلام ، ته حال خوره ؟                              الو ، سلام ، حالت خوبست

مناده ای کاغه چره؟                                          چرا یک نامه نمیدهی ؟

-۲ چن روئه ته منتظرون                                    چند روز است منتظر تو هستم

چش به ری و بی خبرون                                    چشم براه و بی خبرم

-۳ با ته میا هما کی یه                                       گفتی به خانه ما میای

ولا هما کی یه ته یه                                          بخدا که خانه ما از تست

-۴ با شما تارف ندارین                                      با شما تعارف نداریم

ریکتری تشریف بیارین                                      زودتر تشریف بیاورید

-۵ وختی کو تشریف میارین                                وقتی که تشریف میاورید

زیکوتن همپا بیارین                                          بچه ها را هم همراه بیاورید

-۶ ناکره ته پی واشی چی                                  نکنه از یادت رفته است

یا ته کاری زیاد بیچی                                       یا کارت زیاد بوده است

-۷ کاری تمومی نداره                                      کار تمومی ندارد

هر چی هاکه مینه دره                                     هر چی میکنی می بینی (باز هم)است

-۸ ان هکاتون پی بویرین                                   ازاین حرفها بگذریم

بایین دیگه چه مکرین                                       بگوئید دیگه چکار میکنید ؟

-۹ با بی نون ته حال چطوره ؟                            بگوبه بینم حال تو چطور است ؟

خانمین احوال چطوره ؟                                    حال خانم چطور است ؟

-۱۰ زیکه زری سالمی ین ؟                              برو بچه ها سالم اند ؟

خویشه قومی چه مکرن ؟                                 قوم و خویش ها چه میکنند

-۱۱ ایزی ته پیر انجودبا                                  دیروز پسرت اینجا بود

چه گوزبه بیچی ماشالا                                    چقدر بزرگ شده ماشاءالله

-۱۲ ژو کاروباری بدنی یه                                کار وبارش بد نیست

وچه سربرایی یه                                           بچه سر براهی است

-۱۳ ماتش مگن درس بخنون                             میگفت میخواهم درس بخوانم

تا بلکی دیپلم ها                                            گیرون بلکه دیپلمبگیرم

-۱۴ اگه ته – ره زحمت تی یه                          اگر برایت زحمت نیست

دوهیره مون نون وسی که                                دو سه من نان بفرست

-۱۵ آ همیشه ته یی درون                                 من همیشه بیادت هستم

ته خوری بی منا کرون                                    خوبی ترا فراموش نمی کنم

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر سمنانی کوتاه با معنی

۱- هَنون نـَکِرا تـَه روزیگاری نِشتا دَمی دَستی اِنتِظاری

۲- دِواشتـَه اَگِر دِل بـِه دِوِل کین تـَه کاری مِبو دَقـَه شـُماری

۳- وی مِبا تـَئی وادی ئی عِشقی میلکن واری دِلـَه بَلمَه زاری

۴- پَشی عاشـُقی خـَطِر نی یـِستـَه او نـَکـّوآ دِر اِن ره بی گـُداری

۵-حُکمی مِگی عاشـُقی بَلِد با یه گی مِگی رَسمی بی قِراری

۶- بـِپّا پَشـَه پـِرُون , پا پینِنده گیر نـَکـا بـِدَستی بَد بیاری

۷- عاشـُق کـُو بـِبه دیگِر خِلاصه اَلاّ کـُو نـَبو کـَسی تـَه واری

۸- عاشـُق مِگی با بـِه شـَرطی جونی مِگـَه نـَدیچی تـَه سَربـِداری

۹- مُخبـِربا مِگی غـُشاری دیری بیرین نی یاره تـَه پی دِماری

۱۰- ژین دیری مِگی دورَه کـَه هَرشو اَز بَر مِگی کـَه تـُو ژین شـُعاری

۱۱- حِکات وَری عاشـُق مَنِزُون با حِکاتی یَنی ناسازیگاری

۱۲- اِن مَستورَه چون کـُو عاشـُقونـَه دِراز مِنابو ای دَستی یاری

۱۳- آهی سینـَه پی دُودار وِرِتیُون شو تا بـِه صُبی هَمِش بیداری

۱۴- تـَه چـَش هَنه هُوم نـَشیچی منی داره مُخـُونه خـُروسی لاری

۱۵- هَرشومِگی دیم بـِه قِبلـَه بـِشتی هَرروزی مـِبین تـَه شووی تاری

۱۶- مِلا سه وِلـَه تـَه دیمی لوشون نـَفِس پی مِکـَن قـَفِس , قِناری

۱۷- رَمِق نِداره تـَه پا کـُو بـِشتی تـَه دست مَنِشو دیگِر بـِه کاری

۱۸- مِـپّـِریه مِشو تـَه دیم پی سُرخی مِمُونه خـَزُونی زَردَه زاری

————————————————

۱۹- تـَه سَر مِخـُوسَن فِکرَه خیالی اِنگار کـُو کِچه تـَئی آواری

۲۰- نارزا بنی کـُو ای وَخت بیرین شو دَستی پی اوساری اِختیاری

۲۱- مُمکِن داره سَر بیا بُون اِنده سَر دَنین کـَه هَر جا بنی غاری

۲۲- هَله دِله تونی مِثلی غـُنچن جـِر بَده مِگی با آبری داری

۲۳- اِنقـَد مِگی ژین کیژَه بـِتاژَن سوکه کیژَه با تـَه پُشتی کاری

۲۴- پا موکوتِنه تـَه دِل تـَه سینـَه مه یا کـُو مِنه سَری قِراری

۲۵- با ژین مِگی نـُومی دکـَه هَررو تـَه وارزه وَلی دِلـَه خـُماری

۲۶- اِنتِظار مِزُون خلی مُهیمّــَه مِگی بَفـَمه تـَه پائی داری

۲۷- ژین دور تـُو مِزُون چـُندی مِگِردَن صه اِستِره دیمی هَر مِداری

۲۸- دِل خـَسته مِزُون کـُو چـُندی داره آتِش مِگیرَن با ژین شِراری

۲۹- ژین چـَش تا هَمَن ای چـَرخی بکـّوئه ژین دوری مِشین هِزار هِزاری

۳۰- تـَه عِشق اَگِه کـُو راستینِکی بو اِنـَه اونی رَه تـُو دار چـِکاری

۳۱- هُوشتون گـَلِکی حکاتی وَختی ماکـَه ناکِرا گِله گـُذاری

۳۲- خـُلِـّص مِگی با , با ژینـَه وَختی طِلا دار مرین با ژین عیاری

۳۳- اِتیپ مِگی کـَه هَمیشـَه هُوشتون هُمپا کا مِگی باژین وِقاری

۳۴- نازی مِچـِلـَن او هَرچی دِربیش بریندَه , او مه تـَه خواسیگاری

———————————————–

۳۵- بُووِر کـَه کـُو عِشقی سَر مِناشو مُسِلمُون و یَهود و نِصاری

۳۶- دُنیه دورِه وِر ای نـَردَه بـِنجـی اِن سوز مابو پَشتی اِن حِصاری

۳۷- توفیری نِداره پَلی عِشقی کاسِب اَگِه با یا کـُو اِداری

۳۸- فِکری ژُو هَمَن به دِلـَه کـَلـّه بیرین مِکِره داری نِداری

————————————–

۳۹- بُرمه مِگی وارزی دَمی دَستی شوری کـُو وتـَه بَجَن با زاری

۴۰- دَردی دِلی عِشقی وَختی مووَن غـُصَه ژُو پودَه اَسره ژُو تاری

۴۱- اِنگار کـُو بـِد یچـَه فیلمی هِندی ویجـِنتی مالن , دِلیپ کـُماری

۴۲- ای چـَش دِمِبـِسته نا لـَه جـُونی اینی پی مِشین صه چـِشمَه ساری

۴۳- با بُرمه رَه اِن آرَه مِچـِرخـه ناله من بیرین هه باری باری

۴۴- حالی عاشـُقی مِزُون چـِه جورَه اِنگار کـُو دَبـِستـَن ای شیکاری

————————————–

۴۵- بُند مه تـَه زِفـُون وَختی کـُو داری حِکات دِمِرن فـَصلی بُهاری

۴۶- تـَه دیوِنِگی اِن دِلـَه فـَصلی هَنون مِبو کـُو موسَن اوساری

۴۷- هُوشتـُون دِمِواز و عِشقی هُوشتـُون مَطِل نـَکِرا تا وَختی ناری

۴۸- مِگی هَمَه چی دِواشتـَه دِربیت وَختی مِِشـَه پئی اِن قـُماری

۴۹- تـَه مال و مِنال و پاکـّی هیکـَل ژون پی نـَمُونه مِگی آثاری

۵۰- تـَه هَر می یَه خالـَه نِوایه او او گـَرم مِنابو با اِن بُخاری

۵۱- وَشون کـُو بـِبه مِشو تـَه سَرپی عاشـُق بـِبیچه بَدی ناهاری

۵۲- وِرِنجی نی یه کـُو دَس دَقیقـَه عِشقی تـُومَه کـَه , کـَه ژین نِثاری

۵۳- دُو دَستی مِحا لـَه چـِه رِسَد کـُو ای دَستی بَجَن تار و سِتاری

۵۴- ای وَختی خوری هُمپا کا , بـِشتی ور مَزِنـَه کـَه رئی فِراری

۵۵- پیدا کـَه وُ بوریژ اِنجـُو نِشتا دِریا مَنِبو لـَگـَن سو آری

۵۶- دُنیه ای وَرِنده عِشقی ای وَر کی مِزُونه بـِنجه هَمچی باری

۵۷- دِزاری کـُو تـَه ژُو په واکـُونچی نـَنینا کِناری اِن دِزاری

———————————-

۵۸- گوشی گیرِوِر کـُو مُشتِری بو دار کی رَه ما درسی اختِداری

۵۹- تـَه گوشی کـُجـَه کـُجـَه نصیحت هَرچی کـُو بایون تـَرَه هِزاری

۶۰- وَختی کـُو تـَه گوشی هی مَنِشو چـِه نـُم نـُمکی چـِه با غـُشاری

۶۱- تاکی مَگـَه , دَست بـِه دَستی عُمرین نِستین دِلـَه کـَشی روزیگاری

۶۲- ای رو مُو رَه ما بَشـَه مِماریان خیر بنی , با اون حالی نِزاری

۶۳- زُنـّارَه بـِدارچـَن چـِکِرون کـُو مِربینه پیچـَه با اِن آچاری

۶۴- اِنگار کـُو تـَه سَر دِزار گِنابو پاکـّی بـِشیچی تـَه هوشیاری

۶۵- بیرین نی یَمیچون کـُو تـَه آختـَه بَلکـَن کـُو مِگی بَچـِرخـَن آری

۶۶- گوش هاکـَه وَلی پاک مُو حِکاتی صَبر هاکـَه تا روزی اِنتِشاری

——————————————-

۶۷- آوازه ِای عِشقی تـَه بَزُون کـُو بیرین مِگی شو بـِه هَر دیاری

۶۸- صَفه تـَرَه وارزَن چـِه قـَشِنگی یا پُر واکِرَن تـَرَه نِواری

۶۹- ای بـَخـُونه کـُو , مُو کاری زاره اینی بایه کـُو , سوتی قِطاری

۷۰- وَختی تو بَخو نِنوئی واری وَختی هیلاسن تـَه رَزی داری

۷۱- وَختی کـُو تـَه غـَم تـَه گـَل بَرِخصه تـُودَستی بَجَن با بُرمَه زاری

۷۲- تا دیوِنِگی رئی نـَمُونچی دُوگومی مِرِس بـِه ژُو کِناری

۷۳- اون وَخت منی بی هِوا نی یـِسته تـَه گـَل پی مِشین هِوا هِواری

۷۴- عاشـُق یَنی آخِری صَبوری جور بیرین مِنه با اِنفِجاری

۷۵- گـَردی ناکِرا مِزُون کـُو وَختی تـَه پی مِمُونه فـَقِط غـُباری

—————————————————

۷۶- عِشقی بیدونی هَگیّ و هاده سازواری داره با سَرسِپاری

۷۷- قـَشِنگـَه حِکاتی مِگی دِربیت هَررو ژینـَه چُندی کولـَه باری

۷۸- اون ره کـُومِشوبـِه ژین چـَشون گـَل پیدا کـَه مِگی با اِبتکاری

۷۹- ای دَقـَه مِتژ مِشـَه لـَتیبار ماین دَبیچی سَری ناساری

۸۰- په یون سَر اَز اونجـُو پی مِگاردن مایَن بـِشیچی تا په چـِناری

۸۱- باز قوشی واری مِشـَه تا پنـه غیری اِنی کـُو نِدار تـُو کاری

۸۲- اِنگار کـُواِنـَه ای جا مِنِشته شومِرزه و دامُون و خوآری

۸۳- تـَبریز و تِرُون , نِکا و شیراز باز شیشـَه مِکـَه مِشـَه تا ساری

۸۴- هر رو هَمِنـَه , هَمَن بـِساطـَه دورَه نِداره مِثلی ویاری

۸۵- یا خیرَه بَبا مِگی ای نـُختا ته دِلی بَبـِر پَلی بیگاری

۸۶- باقی نـَمُونه نـَکِردَه کاری زمین نـَمُونه ای وَختی باری

۸۷- هَر جادی و جـَمبـِلی کـُو بایَن هَر کاری ماکـَه سَری ناچاری

۸۸- بیچارا رِوا داره تـَه مارا تـَه پا بَنینه ای وَختی خاری

۸۹- ای رو بنه ژین پیر , وِلـَه دَسته باریک وابیچی ای چوئی واری

—————————————-

۹۰- حِکات دیمی زِفـُونون مِچـِرخه نـَه کاغـَه مِگی نـَه اَسب و گاری

۹۱- هر کیژَه پی رَد با تـَه حِکاتـَه رِشتـَه نـَکِرَن اَگِر تـَه کاری

۹۲- هَرکین مِرِسه , مایه خـَبـِر دار هـَرجا تـَه خـَبـِر مِشو با جاری

۹۳- کِلا بـِدیچـَه , تـُو خـَلقی بنی خـَبـِر مِبـِره با غارّوغاری

۹۴- دُنیه ماکِره تـَه پی خـَبَردار وَختی مِنینـه سَری چـِناری

۹۵- تا آخِری ژُو بـِشا حِساب کـَه خـَبـِر بـِرِسا سَری واژاری

۹۶- اُشتـُر مِگـَه مِبو جا بـِدا ژُو وَختی ژُو بَبـِر سَری مُناری

—————————————

۹۷- دریا مِمُونه ای ذَرَه شونوم بـِشمارچی تـَه عِشقی بی شـُماری

۹۸- اون سَتـّـَری شـَه مَنـَم مَنـَم پی باعِشقی نِداره سازیگاری

۹۹- خونی واشیچـَن اَگِر تـَه فِکری ژون په کـَه بَبـِر پَلی بیداری

۱۰۰- تـَه یه دَبو کـُو ای جور اَسیره او ماکِره داره اورَه داری

۱۰۱- نـَفِس نـَفِسی اِن قـَفِسی رَه بووِر کـَه مِره حـَتـّا بـِه خواری

۱۰۲- پَردَه ماکِره اَگِر تـَه دیم پی اِن تـُوئه کـُوماکـَه پَردَه داری

۱۰۳- هَرچی کـُو تـَه دَن تـَه قـَدّی قـَدَه دَس دِراز واکـَه چـِناری واری

۱۰۴- اِن نـُکتا مِگی بَزُون , هَمیشـَه خورشید دَرَه پَشی شووی تاری

۱۰۵- خاکـَه مِکِرَن دونا زِمِستـُون تا کـُو بَنینه بُهار بـِه باری

۱۰۶- اَفتو پی تا مَفتو کی بَتژه بـِنِّس چه کِنار ای سایَه ساری

۱۰۷- وَختی مِتژه ای مَستی عِشقی ژُو مَنـِرِسَن صه هوشیاری

————————————————

۱۰۸- خالمِکـَه کـُو موکون کالـَه زوری کـُشتی مِگیرون با کونـَه کاری

۱۰۹- مِگـَن واجـِنون هِلاکی , وَسَه هَرچی بـِبیچون تـَه کـُشتی یاری

۱۱۰- عِشقی گوشِکـَه بـّبیچی اِنگار تـَه دِلی پَشی پی آشیکاری

۱۱۱- اِنگار دِلـَه دِلی لـُونـَه کِرچش پَروازی رَه دار دِلی جاداری

۱۱۲- وَسَه دیگِه اِن پا اون پا کِرچـَه نِوا چـِکِرون , کِرون بیساری

۱۱۳- هَرکاری مِزُون اَگِر گیابیت په با بـِه امیدی کِردیگاری

۱۱۴- اِن دُنیه وگی , ژُو پَشتـَه دیم کـَه اون دیمه دیمِنده غُصَه داری

۱۱۵- وَختی با چـَشونـَه بـِنِوِشچش تـَه دیمی دِلی ای یادیگاری

۱۱۶- وَختی کـُو هِوائی بُرمه دِربیت دیگِه بـِبیچه تـُو ژین دُچاری

۱۱۷- تـَه کـوکینـَه با بَخون , هَریسَه ای جا پدا کِرچـَه ژین جـِواری

۱۱۸- اَلـُون نـَجـِنا , بَجَن تا باتـَن هَنه نـَه بـِه بارَه نـَه بـِه داری

۱۱۹- تـَه دا ماکِرون شووِندِروزی مَسین عاشـُوقون سَری مِزاری

۱۲۰- روزی بَبو کـُو مِدالی عِشقی سینـَه دوواجـَن با اِفتِخاری

۱۲۱- دَستی دِلـَه دَستی ژین بـِتاژَن تیسَه پا دیمی ای سوزَه زاری

۱۲۲- اِنقـَدری مِگـَن خـُده پی , عاشُق دِربیش ای یَه عُمری آزیگاری

۱۲۳- تا کـُوبَرِسه بـِه عِشقی هُوشتـُون اَلاّ کـُو بـِه حـَقی هَشت و چاری