شعر در مورد جونقان ، شعر زیبا و کوتاه در مورد شهر جونقان استان چهارمحال و بختیاری همگی در سایت جالب فا.امیدواریم این مطلب که حاصل تلاش تیم شعر و فرهنگ سایت است مورد توجه شما عزیزان قرار گیرد.

شعر در مورد جونقان

گونـــــــــــــه کان سلام! قلبم چقیه

شعر بو نوبت بی زایــــــــــــی داقیه

قوربان داشلی و داغلی گونــــه کان!

قوربان تورپاق و باغلــــــــی گونه کان!

گونه کان! جهانبینـــــــــه آن دوشیرم

شعرمی ایری داغنــــــــــــــدن یازیرم

گونه کان تاریخ سن ریـــــــــــشه واری

فرهادی من بلیرم تـــــــــــــــیشه واری

گونه کان !تاریخیـــــــــــــــــه آن دوشیرم

شـــــــــــــــــــــــــعرمی صداقتنن یازیرم

گونه کان! سنی که افتــــــــــــــــــخار بز

سنی افتخاری اعــــــــــــــــــــــــــتبار بز

دردی دوتمیش بزی که چاره یــــــــــخی

ازمـــــــــــــــــــز چنــده اوترماق و اوخی

دردمز خیــــــــــــــــلی بییگده گونه کان!

البته بوجور دیـــــــــــــــــــــــردک او زمان

گونه کان! قدیمیکـــــــــــــــــلر گدمیشله

بـــزی بو قوردنن ول ادمـــــــــــــــــــیشله

قورد مشکـــــــــــــــــــلات وورمیش قاشه

باشمز هاچن دا ووره داشــــــــــــــــــه؟؟

گونه کان سنی که افتـــــــــــــــــــخار بز

سنی افتخاری اعتبـــــــــــــــــــــــــار بز

گونه کان سالدارانـــــــــــــــه آن دوشیرم

همیشه بــــــــــــــــــــــو فکرنن من یاتیرم

کسممز قدیمکیله بارتی اولـــــــــــــــــــــه

خلقمز بی یول داقی دوشـــــــــــــــه یوله

گونه کان تاریخ سن ریـــــــــــــــــشه واری

بیکولی صاحــــــــــــــــــــــب اندیشه واری

گونــــــــــــــه کان!مشروطه آز زاد که دئیه

ایــــــــــــــــــــــران تاریخی بدون بو نئیه؟

گونکان مبارزی خانـــــــــــــــــــــــــــــلرنن

بو همه بدخواه و دشمنـــــــــــــــــــــلرنن

گونه کان! بی آد واری ریـــــــــــــشه واری

اولئن که ایندی گدمیشلـــــــــــــــــه واری

گونه کان!گناه واری نســـــــــــــــــــل جوان

نسل بیکار و فرامـــــــــــــــــــــــــوش زمان

گونه کان! جوانلری فکــــــــــــــــــری واری؟

فکر بدبخلیگ و بیکــــــــــــــــــــــــاری واری؟

گونه کان!قلعه واری پیـــــــــــــــــــــــــر اولیه

اوخیمزدن واری دلگیر اولــــــــــــــــــــــــــــــیه

ننه یاش تکماقی بی دلیـــــــــــــــــــــــــل دیه

غصه ی اوشاق ننه ئی پیر ایــــــــــــــــــــــــــه

گونه کان! یاشمـــــــــــــــــــــــــــزی آره که بز

عین بی اوشاقک و ســـــــــــــــن ننه مــــــــز

ننه! من دلگیرم باخ یاشـــــــــــــــــــــــــــــــمه

ننه! بی مرهم باقــــــــــــــــــــــــــــله باشمه

گونه کان بو دردلئی کیـــــــــــــــــــــمه دی ام؟

گونه کان ! تا هاچنه غصه یــــــــــــــــــــــی ام؟

گونه کان! ایـــــــــــــــــــــــــــراق اولدک سندن

بلیرم ســـــــــــــــــــــــــــــــــن گله واری مندن

گونه کان! قدیمکیلـــــــــــــــــــــــــــــر یادی بخیر

ارلی بییگلـــــــــــــــــــــــــــــــــــــیگ و آیی بخیر

گونه کان! سالار استانــــــــــــــــــــــــــــی سن

کیم دمیش بی جوق پر قانـــــــــــــــــــی سن؟

گونه کان! قــــــــــــــــــــــــــــــــــوربان او ابهتی

قوربان جســــــــــــارت و صــــــــــــــــــــــداقتی

صحنلیوندله جســـــــــــــــــــــــــــــــــــور ارلیی

شلووندله اتحـــــــــــــــــــــــــــــــــــادو ال لیی

احمدی؛فدائـــــــــــــــــــــــــــــــــی و امانی لر

کریمیِ ؛نصیـــری و زمانـــــــــــــــــــــــــــی لر

گونه کان! تات محمد اوشــــــــــــــــــــــــــاقلیی

که چاقادله یـــــــــــــــــــــــــــــــــــازیه خان لیی

گونه کان! ترابـــــــــــــــــــــــــــی لر؛ کیانی لر

افشاری؛اسدی و نیـــــــــــــــــــــــــــــــازی لر

گونه کان!قدیمــــــــــــــــــــــــــکی لر سابقسی

او فامیل لئـــــــــــــــــــــــــی که یادن چـــــخسی

گونه کان! لــــــور اسیـــــــــــــــــوندلر و بز

قردیــــشک – گره یـــــــــــمیش تاریخـــــــــمز

گونه کان! بقشـــــــــــــــــــــــــــــــله دلگیرک

بز بی گون مشکلنــــــــــــــــــــــــــن درگیرک

گونه کان ! ال وریرک بیربیـــــــــــــــــــــــره بز

تا اولک بز افتخار کنــــــــــــــــــــــــــــــــــدومز

گونه کان !سنی که افتخـــــــــــــــــــــــــــار بز

سنی افتخاری اعتبار بــــــــــــــــــــــــــــــــــــز

گونه کان تاریخ سن ریشــــــــــــــــــــــــــه واری

فرهادی من بلیرم تیــــــــــــــــــــــــــــــشه واری

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر در مورد شهر جونقان

هر زمان می آورم یاد از صفای جونــــقان
می زند مرغ دلم پر در هوای جونــــقان
یاد ایام جوانی یاد یاران قدیم
دوستان خوب و پر مهر و وفای جونــــقان
یاد گردش در کنار کوه و دشت و چشمه سار
خوش دل انگیز است و جان پرور هوای جــــونقان
بر مشام جام همی ریزد هزاران عطر گل
از گلستان می زند بلبل صدای جونــــقان
یاد بیضـــــــا شاعر نام آور گمنام شـــــــــهر
نغمه ی آزادگی می زد، زنای جــــونقان
با محبت مردمی مهمان نواز و اهل دل
شهره اندر میزدج باشد سخای جــــونقان
در بنای مسجد و مدرسه همت داشتند
خیـــــر خواهان و توانمندان برای جــــونقان
زادگاه خویش را آباد و خرم ساختند
اجر این آزاده مردان با خدای جــــونقان
نیک اندیشان ما را اعتبار افزوده باد
تا شود پیوسته افزون اعتلای جــــونقان
خیز تا در ره آبادانیش همت کنیم
دوستان باشد بقای ما بقای جــــونقان
آشنای عشق او را شهد پیروزی به کام
بر دل بیگانه با مهرش بلای جــــونقان
من اینسان دوست میدارم دیار خویش را
حیرتم از خود چرا کردم جلای جـــونـقان
حاصل رنجی که سال سال آنجا برده ام
باشد اندک سهمی از من در بقای جــــونقان
تا بماند شهر ما در قلب کشور جاودان
کرد باید جونقانی جان فدای جــــونقان

جستحو کنید در سایت : شعر در مورد دغل بازی ، تظاهر به دینداری و نفاق و دورویی از سعدی و مولانا

شعر درباره شهر جونقان

جونقان یعنی آن شهیدان باصفا،
یعنی آن شیرمردان بی ادعا،
☘
جونقان یعنی گنجینه ی علم وفرهنگ وادب،
یعنی بختیاری وفارس وترک وعرب،
☘
جونقان یعنی تاریخ سازان سرفراز،
یعنی دیارسخاوتمندان مهمان نواز،
☘
جونقان یعنی جان آن دهقان پیر،
جان شبان وآن شیرمردان دلیر،
☘
جونقان یعنی غیرت وعزت ومردانگی،
یعنی پاکی فطرت وسرشت و آزادگی،
☘
جونقان یعنی دستانی پاک وباکرم،
یعنی کرم داران بی باک وبی درم،
☘
جونقان یعنی بختیارونوروز شجاع،
یعنی سپهروآمون و ازند وشعاع،
☘
جونقان یعنی فرفروزنده ی شهر،
یعنی خیٓرمردان فرزانه ی دهر،
☘
جونقان یعنی بیضاشیرین سخن،
یعنی نغز گویان شیرین وطن،
☘
جونقان یعنی انسجام وهمبستگی،
یعنی مهر وعشق وتمام دلبستگی،
☘
جونقا یعنی فخربختیاری وچهارمحال،
یعنی دلاورمردان ایران و، هر محال،
☘
جونقان یعنی کوه جهان بین وسالداران،
یعنی کوه شیخ ودشت زرین وباغ بکان،
☘
جونقان یعنی گرگک رود با صفا،
یعنی پیایل و کرگل بی روی و ریا،
☘
جونقان یعنی دهقانان زمنداین دیار،
یعنی کوچ باغبانان دردمند لاله کار،
☘
جونقان یعنی چشمه صالح وسراب،
یعنی مردمانی ساده و بی نقاب،
☘
جونقان یعنی پره های نای دالانک،
یعنی جرعه های ناب استلک،
☘
جونقان یعنی قلعه سردارمشروطه،
یعنی قله رنج وکار و اندیشه،
☘
جونقان یعنی بیزار از مکروریا،
یعنی مردمانی بس نیک وباوفا،
☘
جونقان یعنی پینه ی دستان برزیر،
یعنی شیره ی جان خوش نشین وکارگر،
☘
جونقان یعنی محرومان ایل وتبار،
یعنی پیکار دلیران صنعت و کاروزار،
☘
جونقان یعنی همواره به ایران سربلند،
یعنی پرمایه و آزاده مردمان ارجمند،
☘
جونقان یعنی مزراع و گیلینک،
یعنی پهناوندوگشنگان وشرشرک،
☘
جونقان یعنی گندم وشبدروشالی،
یعنی پود وگره و کرکیت وقالی،
☘
جونقان یعنی دیمان وآرچی ومکینه،
یعنی دیفار وکاچی وگل چینه،
☘
جونقان یعنی اتابکان بزرگ،
یعنی آفتاب تابان ومکان،سترگ،
☘
جونقان یعنی تخت سمنبربه کوه،
یعنی جان حیدربک آمدبه ستوه،
☘
جونقان یعنی کیان دژکهن،
یعنی قزقله سی جان سخن،
☘
جونقان یعنی جام جهانبین جهان،
یعنی جهانی بینی، درجونقان،
☘
جونقان یعنی سالار هر زمان،
یعنی افتخار،ایران وجهان،،،(کیان)

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر درباره جونقان

جونقان شهر دلیران شهر شعر و عشق و ایمان
تکیه دارد بر جهانبین کوهی اندر خاک ایران
گذر کن بر جهانبین تا جهان بینی
نشان از جام جم زان بیش و کم بینی
به هر درد و بلا مرحم گیاهش
زداید زنگ دل آب و هوایش
بهاران از خروش چشمه بلبل
به خاکش سر برآرد لاله و گل
سراب و چشمه و انگور و تاکستان
بخواند عاشقان را اندر این بستان
بکان مشتی ز خروار بهشت است
در ان رازی ز روز سرنوشت است
گشنگان پهنه دشتی بیکران است
چو نقشی بر زمین از اسمان است
به درکش ورکش از تنگش گذر کن
صفای باغ رستم خود نظر کن
کهن دژ قلعه سردار گردان
ستاد ا سعد فاتح تهران
دریغا چشمه صالح چند سالی
پریشان شد ز درد خشکسالی
ز مهمانداری و لطف و سخای مردمانش
بود هر آشنا را نقل شیرین در دهانش

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر در مورد جونقان

ننه لر دیردله که: گونه کان ریشه واری

بوه لر دیردله: فرهــــادمز تیشــــه واری

آنه لر دیردله قـــــــصه ی آلـــــــــــــا زنگی

اوخی چنده گوریردک روزگاری رنـــــــــــگی

بز ایق دوتدک و رشد ادک و دوران گــــــــدی

گر نه جور الدی و دنیا بزمنن نـــــــــــــــــــدی

بز بیگون تاریخنن ســــــــــواش ائیرک که بلک

ازمز – بوه لمز حـقنی دنیائـــــــــــــــــــــن آلک

بز اگر بیربیرنن اولک – بــــــــــــــــلی که اوترک

اندنه نه جوری حــــــــــــــــــقمزی بزلر دوترک؟

جستحو کنید در سایت : شعر در مورد قسمت ، و تقدیر و سرنوشت و قسمت نبودن و قضا و قدر از حافظ

شعر در مورد شهر جونقان

بِنِشین جِلوُم، بِنه لَو به لَوُم مَهِ مو ! مو شَوُم. بِنه لَو به لَوُم

بِرُوی، ایرِوُم. نَکُ جُو به جُوٌم مو اَوُم، به رَوُم./ بنه لَو به لَوُم

تو لَوِت خُنُکه، جُوِ خُت سی یو که بنشینه تَوُم /بنه لو به لوم

مو گُدُم که لَوِت… تو گُدی طَلَوِت… پَ بِده طَلَوُم./ بنه لو به لوم

تو گُدی که اَعوذُ بِرَبِّ ز لُر مو ز بیخ عَرَوُم /بنه لو به لوم

یادِته اُ شِوی گُدی بِم ویلِوی؟ مو سی تو وِلَوُم/ بنه لو به لوم

پَه ووری دَ پِری! ز که ری اِگیری؟ خو بییَو به خَوُم/ بنه لو به لوم

تو تَشی، مو اَوُم، تو اَوی، مو تَوُم بنه لو به لوم،/ بنه لو به لوم

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر درباره شهر جونقان

بِنِشین جِلوُم، بِنه لَو به لَوُم مَهِ مو ! مو شَوُم. بِنه لَو به لَوُم

بِرُوی، ایرِوُم. نَکُ جُو به جُوٌم مو اَوُم، به رَوُم./ بنه لَو به لَوُم

تو لَوِت خُنُکه، جُوِ خُت سی یو که بنشینه تَوُم /بنه لو به لوم

مو گُدُم که لَوِت… تو گُدی طَلَوِت… پَ بِده طَلَوُم./ بنه لو به لوم

تو گُدی که اَعوذُ بِرَبِّ ز لُر مو ز بیخ عَرَوُم /بنه لو به لوم

یادِته اُ شِوی گُدی بِم ویلِوی؟ مو سی تو وِلَوُم/ بنه لو به لوم

پَه ووری دَ پِری! ز که ری اِگیری؟ خو بییَو به خَوُم/ بنه لو به لوم

تو تَشی، مو اَوُم، تو اَوی، مو تَوُم بنه لو به لوم،/ بنه لو به لوم

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر درباره جونقان

مای سیتی نیم ایز جونقان بتر آف نیشابور شهر من است؛ عشق من است این چاله ی نور
شهری که تنها میتوان درباره اش گفت: فیروزه ای است و پر از عرفان و انگور
چون پایتخت کشور عشق است اینجا تلفیقی از مردانگی؛ جهل و شر و شور
میخواهم امشب اعترافی کرده باشم: با نام شهر جونقان هستیم مغرور
یک روز حوا شاه بود و من وزیرش فرمانروای باغ زیبایی پر از حور
ممنوعه ی این باغ سیبی بود بس سرخ سیبی که دل را وسوسه میکرد از دور
این سیب را آهسته تا دزدیدم از باغ شد سرنوشتم یک مثل؛ نور علی نور
افتادم از هفت آسمان بر خاک ناگاه بر خاک شهر جونقان؛ این خاک مغرور
این تکه از جغرافیا مثل بهشت است تبعیدگاه سیب دزدان سلحشور
القصه تا لایق شوم پیشت بمان از عشق تو شاعر شدم ای شهر پر شور

جستحو کنید در سایت : شعر در مورد روز معلم ، کوتاه و کودکانه کلاس پنجم و ششم به زبان انگلیسی

شعر در مورد جونقان

ی جونقان؛ ای سرزمین پاک خورشید *** ای کز فراز قله ات دنیا توان دید
ای شهر پر از لاله و مهد تمدن *** ای دشتهایت پر ز محصولات گلبن
در چهارمحال و بختیاری جای داری *** بهتر ز کل شهرهای بخش لاری(۱)
هر قسمتی از خاک تو گویای رازی ست *** هر تپه و هر کوه تو مطرب به سازی ست
در چشمه صالح آب آن نوشین و شیرین *** مانده به یادگار؛ از اجداد دیرین
باشد مثال استواری سالداران *** مهد دلیری بوده اندر روزگاران
در تنگ درکش ورکش این شهر زیبا *** فصل بهاران چون شود؛ آنجاست غوغا
آن طاقهای سنگی و معماری بکر *** افشا کند فرهنگ ناب و تیزی فکر
هر لر که آمد شهر ما ترکی زبان شد *** ترکی؛ زبان از بهر اولاد امان شد
ما گر کنار مرزهای غرب بودیم *** اعراب را ترک مسلم می نمودیم
باکی نداریم ار که دنیا یار مانیست *** از بهر کار او تملق کار ما نیست
مشروطه خواهی پیشه کردیم و بدیدند *** مردان اینجا داد مظلومان رسیدند
۱: بخش لار: از محال چهارگانه ی چهارمحال: لار/کبار/ میزدج/ گندمان

اینجا دیار رادمردان است ایران! *** این جونقان فرزند توست مهد دلیران
ای جونقان! خوش باش و خوش زی تا توانی *** بهرت سروه شهر: جهانگیر زمانی

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر در مورد شهر جونقان

هر زمان می آورم یاد از صفای جونــــقان
می زند مرغ دلم پر در هوای جونــــقان
یاد ایام جوانی یاد یاران قدیم
دوستان خوب و پر مهر و وفای جونــــقان
یاد گردش در کنار کوه و دشت و چشمه سار
خوش دل انگیز است و جان پرور هوای جــــونقان
بر مشام جام همی ریزد هزاران عطر گل
از گلستان می زند بلبل صدای جونــــقان
یاد بیضـــــــا شاعر نام آور گمنام شـــــــــهر
نغمه ی آزادگی می زد، زنای جــــونقان
با محبت مردمی مهمان نواز و اهل دل
شهره اندر میزدج باشد سخای جــــونقان
در بنای مسجد و مدرسه همت داشتند
خیـــــر خواهان و توانمندان برای جــــونقان
زادگاه خویش را آباد و خرم ساختند
اجر این آزاده مردان با خدای جــــونقان
نیک اندیشان ما را اعتبار افزوده باد
تا شود پیوسته افزون اعتلای جــــونقان
خیز تا در ره آبادانیش همت کنیم
دوستان باشد بقای ما بقای جــــونقان
آشنای عشق او را شهد پیروزی به کام
بر دل بیگانه با مهرش بلای جــــونقان
من اینسان دوست میدارم دیار خویش را
حیرتم از خود چرا کردم جلای جـــونـقان
حاصل رنجی که سال سال آنجا برده ام
باشد اندک سهمی از من در بقای جــــونقان
تا بماند شهر ما در قلب کشور جاودان
کرد باید جونقانی جان فدای جــــونقان

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر درباره شهر جونقان

افتخار کشور ایــــران زمین/ گل سلیمـی ای دلاور دل متـن/
اعتمادت بر علـی یـاد خـــدا/ غیـرتت الگــو شده گل باصفا/
وزنه ی سنگین شده رامت جوان/ سیرتت نیکو بود ای پهلـــوان/
پهلوان پهلوانــان راد مـــرد/ قهرمان قهرما نــان رادمـــرد/
اینچئون،لندن وهمی کل جهان/ وزنه ها آرام کــردی پر توان /
آرزویت قهرمــــانی پهلوان/ رام تو هر وزنه ای, ای قهرمان/
هر المپیکی و هر جــام جهان/ منتظرتا خوش درخشـی پهلوان/
از عوان کودکی کردی تلاش/ اهل احسـان و کمالی و معـاش/
با درایت هر رکوردو همتـت/ یادگاری بهــرما شـد غیرتت/
یکه تاز وزنه بر داری جهـان/ مرد میدان وعمـل شیـرین زبان/
هر مدال وهررکود فخر وطن/ ای وفا کرده به عهد وهم سخن/
در سلامت باشی وهم پرتوان/ آرزو منصــور کرد از جونقان/
(شاعر و نویسنده: منصور مقدم جونقانی ۲۷/۵/۱۳۹۵)

جستحو کنید در سایت : شعر در مورد زمان ، حال و کودکی و از دست رفته و وقت و قدیم و ساعت از مولانا

شعر درباره جونقان

بماند نام نیکـــو در جهــان شاد / ز مــــردان نکو هــــر شهر آباد/
ترابی مقـــدمت با فَر و با گل/ گــل ولالــه نثــــار ، همتت گــل/
چه همتها کــه مــانده یـــادگاری/ ولایت گل نمــودی ، مانــدگـاری/
به عشق ِ خــدمتی اهـــل ولایت / یقیــن اهـــل بهشتـــی در قیــامت/
فقیران ، مستمـــدان دستگیــری / علی واری به فکـــر فـــرد پیری/
چه همتها که درغـــربت نمودی/ عمل مـــردانه حیدر وار بــودی/
ولایت از نشانت گــــل به شادی/ گلستان شد زجودت دشت وبادی/
همه فکرت ضعیفان درد مندان / پناه دادی به غربت نیک مــردان/
بدان در جونقان نامت نکو ماند / هرآنکس گل بـدیدم همتت خواند/
گل همت دبیـــــرستان بنـایت / بنای مهر مانــــد ،گل جایگاهت/
ز اول فکر نیکت فکــر خدمت/ یقین یاری به مردم اهل غیرت/
به نام نوروز ونوروزی نمایان / همه عیـــدی مـــرامت ماه تابان/
بدانم جـــــونقان آبـــاد هر روز/ به همت راد مردی همچو نوروز/
گل امید با غیــــرت بــه پا شد / به شهــرم همتت قــدر طلا شد/
بنای مدرسه از صالحات است / یقین بهرت همیشه بـــاقیات است/
مقدم یادی از مــردان نمـــــوده / چنین یادی به دروان پــاک بوده/
با تقدیم احترام :شاعر ونویسنده حاج منصورمقدم جونقانی

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر در مورد جونقان

کشورم ایران سراسر پر گو هـر/ سبز خرّم با صفا هر ده وشهر/
چون نگین انگشتر ایران زمیـن/ پایتخت تهران بـود دُرثمـیـن /
کل کشورمال ما چون پر بهاسـت / حافظ خاکش یقین لطف خدا ست/
کشورم استان به استان باصفـاسـت/ خاک پاک سرزمینـم کیمیـاسـت/
خرم آباد و اراک ویزد ورشـت/ شهرشیرازگلشنی ازباغ ودشت/
اردبیل مـازنـدران بـاغ بهشـت / لاله زار,قـزوین وزنجان گـاه کشت/
بنـدرِعباس و بوشهـر بـا صفـا / مشهدوقم صاحب لطف و وفا /
شهر کرمان شهر زنجان گلُسِتان/ خاک گوهر خیزگویم هَمـدان /
غرب کشورشهر ایلام است نگین / زاهدان گرگان بود خلدبریـن/
از ارومیه سخن گفتن بجـا ست / شهرتبـریزبیرجند هم باصفاست /
مرکز صنعت صفاهان بی گمان / وصف یاسوج وسنندج کی توان /
معدن سمنـان و کرمانشاه گوهر / شهر اهواز شهر بجنورد پرثمر/
شهرکرد است مــرکز استان ما / چهارمحال است مردمانش باصفا/
خــرّم و آبـاد باشـی ای وطـن/ آروزو دارد مقـدم , انجمـن /

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر در مورد شهر جونقان

بهار خوش گل است و عنبرین بو/ صفای همدلـــی آورده است رو/
گذر بنما به این استــــان پر گل/ نگر خوش بو معطــر باغ و سنبل/
به هر جایش گـــذر بینی جمالی/ همـــــه حکمت بود از با کمالی/
جمال کــــــوهسارانش چه زیبا / طبیعت دلکشـــــــی دارد فریبا/
زرود زنده و ســـرچشمه کارون / صفای دیـده دارد دشت و هامون/
شکوفه سربســـر بین از درختان/ به مانند عروســـــی در گلستان/
تمام این صفــــــا لطف خداوند / به این استان خداعطری خوش آکند/
قلاع با صفا تقدیــــــــم دوران/ بود آثار تاریخــــــی به استان/
زدزک جونقــــــان و چال اشتر/ به دیده عبرت است و عین صددُر/
اگر جویی نشان از چمشـه ساران/ دوصدچشمه به زینت هست استان/
زدیمه آب ناب وخـوش سیاسرد/ دوا هست آبشــان از بهرصد درد/
بهار و چشمه برم لـــردگان جان/ بود جای خوشـــی از بهر مهمان /
گذر بر پیرغار و دیـــده کن شاد/ نگر غار و نگــــر خطی ز استاد/
به شهر شهرکــــرد زینت فراوان/ ز پارک و مــوز , سنگ آسیابان /
گذر بر فارسان کن یــــار دلجو/ نگر آثار خالــــق موی بر موی/
به کوهرنگ هم سفر,بین آبشارش/ نظر بنما به بــــرف و آب نابش/
به تنگ درکش و ورکش گذرکن/ به تاریخی ز اشکان خود نظرکن/
نگــر آثار دست و طاق از سنگ / چنین آثار که مانـده در دل تنگ /
مناظـــــر چشم ها را خیره دارد / صفای عشق و مهـر بر دیده دارد/
بسی نکته نهفته هــــر سفر جان/ بیائید و ببینید پـــــــل زمانخان /
بود یـــــاد متین و دیـــــر پاید/ هر آنکه روی خـــود اینجا نماید/
شود مهمان,سرای این عــــزیزان / ببینـد لطف خوش از اهــل استان /
مقدم جونقانی گفته ایـــــن شعر / به سال وحدت اسلام خوش چهر/
شاعر و نویستده : منصور مقدم جونقانی

جستحو کنید در سایت : شعر در مورد زلف ، سیاه و پریشان یار و آشفته یار من و موی فر و گیسو

شعر درباره شهر جونقان

نمودم به تاریخ من برسی به از بختیاری ندیدم کسی

به ناموس غیرت بود پایبند به تاریخ هرگز ندیده گزند

زنش شیر زن مردمش شیر مرد ندارند همتا به روز نبرد

چه در قم چه کرمان چه در قندهار نمودیم ما دشمنان تار ومار

چه گویم که افغان در اصفهان قلم شرم دارد که سازد بیان

گر ایران زمین بختیاری نداشت گمانم که از بخت یاری نداشت

نخورد بختیاری به میدان شکست که یزدان پرستنده خسرو پرست

بود بختیاری کر بی نظیر که هم دست دل بازو مهمون پذیر