شعر در مورد رشت ، شعر زیبا و کوتاه و گیلکی دربازه گیلان و رشت و تالش همگی در سایت جالب فا.امیدواریم این مطلب که حاصل تلاش تیم شعر و فرهنگ سایت است مورد توجه شما عزیزان قرار گیرد.

شعر در مورد شهر رشت

نیمه شب بود و تو در خاطر من چون هرشب

ره خواب بر چشم ترم می بستی

در خیال من و اندیشه من بودی تو

نه همین شب همه شبها هستی

خاطرت آرام به اندیشه من می آید

همره خاطر تو بغض و غرن * می آید

همه شب حال من این است

نه این شب تنها

همه بی تابی و شب بیداری

گونه تر کردنها

تو کدامین شب از این حال دلم با خبری ؟

تو چه دانی که چه سان میگذرد ؟

لحظه ها ، ثانیه ها ، بی تو سرکردن ها

کاش میدانستی …..

کاش میدانستی شوق دیدار تو در سر دارم

کاش میدانستم …..

کاش میدانستم که اگر باز بگویم با تو

از تو چه پاسخ دارم

کاش میدانستی ….

کاش میدانستی که به اندازه این فاصله ها

من از این فاصله ها بیزارم

کاش میدانستم ….

کاش میدانستم که چه در سر داری

چیست برهان دمی لطف و دمی آزارم

کاش میدانستی کاش میدانستم

چه بگویم با تو ؟

چه بگویم از تو ؟

به که گویم جز تو ؟

چه بگویم با تو ؟

تو که هر قصه من میدانی

چه بگویم با تو ؟

تو که احوال پریشان مرا میدانی

چه بگویم از تو ؟

نشود گفت همه جور تو در یک دفتر

چه بگویم از تو ؟

که چه کرد شمع به پروانه ؟!!

نه ……. از آن هم بدتر

به که گویم جز تو ؟

همه لب تر کرده ز پیمانه شب

مست خوابند همه

این همه مست کجا هوش شنیدن دارد

به که گویم جز تو ؟

من در این خلوت تاریک در این بند اطاق

این همه دیوار کجا گوش شنیدن دارد

نشد این تا ز سر لطف شبی

سوی من آئی و بر من نظر تازه کنی

نشد آن تا ز سر بخت شبی

همچو گم کرده رهی از سر کویم گذری

چو نه ای لطف تو داری ، نه من آن اقبال

شوق دیدار تو را …………

چه امید عبثی ، آرزوئی چه محال

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر در مورد رشت

آنکو دل ما به اشک و خون

آغشت

از خاک مزار ما بسازد خشت

در ملک یقین او گمانی نیست

دیدی که بهشت را به آدم هشت

هان !‌ ای که تمام خوبی

ممکن

در پیش رخ تو می نماید زشت

ای آنکه کرامت جهانگیرت

برمی آرد ز شوره زاران کشت

انگم ز درخت و انجم از گردون

انگور ز تاک و آتش از انگشت

یک لحظه به چشم نکته بین بنگر

اندر قلمی که لوح را بنوشت

بافنده ببین که دیبه را چون بافت

ریسنده نگر که رشته را چون رشت

افتد که چو بنگری ، ز خود پرسی

این کیست که خاک را به خون آغشت

افتد که فغان کنی و برگیری

از زیر سرغنوده ات بالشت

آنگاه ندیده را توانی دید

آنگاه ، نکشته را توانی کشت

جستحو کنید در سایت : شعر در مورد تابستان ، برای کودکان و زمستان از حافظ و شاملو و فروغ فرخزاد

شعر درباره شهر رشت

با آوازی یکدست،

یکدست

دنباله چوبین بار

در قفایش

خطّی سنگین و مرتعش

بر خاک می کشید.

((-تاج خاری برسرش بگذارید!))

و آواز ِ دراز ِ دنباله بار

در هذیان ِ دردش

یکدست

رشته ئی آتشین

می رشت.

((- شتاب کن ناصری، شتاب کن!))

از رحمتی که در جان خویش یافت

سبک شد

و چونان قوئی مغرور

در زلالی خویشتن نگریست

((- تازیانه اش بزنید!))

رشته چر مباف

فرود آمد.

و ریسمان ِ بی انتهای ِ سرخ

در طول ِ خویش

از گروهی بزرگ.

بر گذشت.

((- شتاب کن ناصری، شتاب کن!))

***

از صف غوغای تماشا ئیان

العارز

گام زنان راه خود را گرفت

دست ها

در پس ِ پشت

به هم در افکنده،

و جانش را ار آزار ِ گران ِ دینی گزنده

آزاد یافت:

((- مگر خود نمی خواست،

ورنه میتوانست!))

***

آسمان کوتاه

به سنگینی

بر آواز ِ روی در خاموشی ِ رحم

فرو افتاد.

سوگواران، به خاکپشته بر شدند

و خورشید و ماه

به هم

بر آمد.

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر درباره رشت

من خوشحالم،

از اینکه می بینم در رشت کفترها نمی ترسند از آدم ها!

نمی دانم،

شاید میرزایِ چکمه پوش

سوار بر اسب

با تفنگش در دست

ضامن کفتر باشد

شاید به خاطر شهرداری است،

و مردی

که هر روز صبح با تن پوشِ سرخ دورِ میدان می چرخد

یا مردِ عکاس،

که برای گرفتن عکسی خم شده،

با لبخند دروغین،

پشت به میرزا و اسب و تفنگش

تا ابد خشکش زده

یا گربه ها

که یادشان رفته نسب شان به شیر و پلنگ و یوز ایرانی می رسد،

از بس که آشغال – گوشت خورده اند،

اگر نگوییم که شهرداری چیزخورشان کرده،

شاید هم هر کسی “سر در گریبانِ” خودش کرده!

به خاطر هوای رشت!

کاری به کار کفترها ندارد،

یا خودِشان کفترها

که بالشان دیگر پرواز و بالا را نمی خواهد،

دست آموز شده اند،

گرسنه دان و ارزن هر دستی

جستحو کنید در سایت : شعر در مورد تشکر از استاد ؛ شعر در وصف و درباره استاد و معلم

شعری درباره شهر رشت

رشت من ،آزادی ندارد

…………………………….

در شهر من

توتونکاران، بیمارستان زده اند

واز بس شبها

بوی کباب مشام شهرداری را

پر کرده

رنگ بندی گلها را از یاد برده

میرزا کوچک خان

به سعدی بزرگ پشت کرده

دکتر حشمت

با همه تحصیلاتش

وسط بانک ملی ایستاده

تا از صندوق عدالت

وام بگیرد

آن وقت

حاجی خانه آباد

شانه به شانه ی میکاییل

برای وزن کم کردن

به پارک قدس می رود

ببین

تاکسی ها ی زرد پل عراق

دارند

از آزادگان می گذرند

تا

با

اتوبوس های سریع و سیر

از با کلاسی گلسار سخن بگویند

تختی را می شناسی

آری!

همان تختی

که هرگز یکطرفه به میدان

نمی رفت

حالا

پیاده تا سبزه میدان می دود

راستی

یاد می آید

استاندار ،

هفت تیر خورد

قبل از اینکه معلم شود

اما اینها اصلا مهم نیست

مهم شهردار است

که صبحانه

کله پاچه دوست دارد…

اوف

من مانده ام و شهر ی

که آزادی ندارد

این ماشین پلیس هم

که هی

پشت سرهم چراغ می زند

بابا

من که

قبل از دور زدن فرهنگ

راهنما زدم…

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعری درباره رشت

شهر رشت

«شهر من شهر بهاران شهر رشت

شهر جنگل شهر خوبان شهر رشت

آسمانش ابرهای رنگ رنگ

هم زمستانش گلستان شهر رشت

کوچه ها پس کوچه های آشتی

خاطرات خوب باران شهر رشت

عصر یک روز بهاری در خمام

خواب دیدن توی ایوان شهر رشت

پیربازار هندخاله کفترود

پیرسرا و سبزه میدان شهر رشت

شهرک گلسار و بازار خرید

دور دور پولداران شهر رشت

شهر شالی و برنج صدری اش

مهر خوبان و نگاران شهر رشت

گالشان و تالشان و گیلکان

همنوا با سربداران شهر رشت

روستاهای قشنگ حاشیه

سنگر و کوچصفهان شهر رشت

از پریرویان حوری خوی آن

گشته زیبا رو و رقصان شهر رشت

صد ستاره در نگاه دلبران

آسمانش شد درخشان شهر رشت

جمعه های روشن «رشت بهشت»

گردش و پیک نیک یاران شهر رشت

«کافه پاییز» و گلاسه های آن

«سورپرایز» «سیب» و« تی نان»شهر رشت

خانه های روشن و نورانی اش

«جوکله بندان»، سراوان شهر رشت

شهر موسیقی و جشن و رقص و دف

چون عروس است و خرامان شهر رشت

می نشیند گویش و هم لهجه اش

در خیال شاد مهمان شهر رشت

گشته گوهر بار و زرخیز از قدیم

هم زمین هم آسمان شهر رشت

گرچه «افسانه» است لحظه لحظه اش

تا ابد ماند به سامان شهر رشت»

جستحو کنید در سایت : شعر در مورد گرگ ، درون و گرگ صفتان و گرگ و میش و انسان

شعری در مورد شهر رشت

اصلن دلم گرفته همین مطلع،یعنی به سمت گنبدتان پرواز

یعنی غزل غزل به تو پیوستن،یعنی دوباره های مرا آغاز

در من هزار آهوی سرگردان قصد حریم امن تو را کرده ست

ضامن ترین ستاره پناهم باش،در شب ترین زمانه ی بی اعجاز

وقتی هوای حوصله ام ابریست،حتی حضور پنجره بی معنیست

کم کم به شب نشسته دلم ای کاش،دستی مرا به سمت تو می شد باز

در من دمیده عطر نگاهی خیس از آسمان هشتم دلتنگی

برمن ببار هرچه غریبانه است ای بغض های تلخ مرا همراز

سهمم کبوترانه پریدن بود در جاده های طوسی چشمانت

حالا چه فرق می کند این پرواز از رشت می رسد به تو یا شیراز

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعری در مورد رشت

اَی بَرارِ رشتی

اَی خاخُور رشتی

بَنه اِیپچِه ، بُجُرتَر

تی کولایَه

اَمی کوچی دانِه رشت

پیلَه بوبُسته

مَرَه یادِه

تَرَه یادِه؟

او قدیمان

خانیان وَلَنگ و واز بو

خانه در، میهمانِه رِه

همیشه واز بو

هَمسادِه، همسادِه اَمرَه

مهرَبان بو

پیله آقا، پیله خانَم

کوچی آقا، کوچی خانَم

اونِه زاکان، اونِه زوکان

همَه تا دیبید

اِیتَه خانِه میان

نه سری بو ، نه صدایی

هر کی خو رایَه شویی

هر کی خو جایَه دانیستی

اَی برارِ رشتی

اَی خاخورِ رشتی

چی بامو اَمی سر

کُیَه بوشو امی شهر

دود داریم

ترافیک داریم

شُلُغی داریم

مردوم آزاری داریم

تا بَخایی

صف داریم

آدمان، فَتِه فراوان

نه سلامی، نه علیکی

هر کی درگیر خو کاره

روز و شب سگ دو زنِه

اون، پیاده

نان، سواره

اَی برارِ رشتی

اَی خاخورِ رشتی

بَنه ایپچه ، بُجُرتر

تی کولایه

امی کوچی دانه رشت

پیله بوبسته

به فارسی:

ای برادر رشتی

ای خواهر رشتی

قدری بگذار بالاتر

کلاهت را

رشت کوچکمان

بزرگ شده است

یادم هست

یادت هست؟

در آن زمان قدیم

خانه ها فراخ بود

در خانه، برای مهمان

همیشه باز بود

همسایه با همسایه

مهربان بود

آقا بزرگ، خانم بزرگ

آقا کوچک، خانم کوچک

بچه های آنها

همگی بودند

داخل یک خانه

نه سری بود، نه صدایی

هر که راه خودش را می رفت

هر که جایگاه خودش را می دانست

ای برادر رشتی

ای خواهر رشتی

چه آمد بر سرمان

کجا رفت شهرمان

دود داریم

ترافیک داریم

شلوغی داریم

مردم آزاری داریم

تا بخواهی

صف داریم

آدمها ، خیلی فراوان

نه سلامی، نه علیکی

هر که درگیر کار خودش است

روز و شب دوندگی می کند

او ، پیاده است

نان، سواره است

ای برادر رشتی

ای خواهر رشتی

قدری بگذار بالاتر

کلاهت را

رشت کوچکمان

بزرگ شده است

جستحو کنید در سایت : متن زیبا و جمله و شعر در مورد تولد دوست قدیمی و بهترین دوست

شعر زیبا در مورد رشت

من و تو

بال به بال

قدم زَئیم

تا باغ مُحتَشم شوئیم

چی هوایی داشتی رشت

چی صفایی داشتی رشت

خانیان گَلف و گوشاد

اوشانه سر سوفالی

سنگه بست بو صارایان

ایوانه سر واشاده بید

بَبافته حصیرانِ غازیانِ انزلی

تابستانانه شبان

نه کولر بو ، نه بادِزن

خانه آدمان

جِ کوچه دانه بیگیفته

تا پیله دانیهِ اوشان

کَسن کَسن وَر

خفتیدی ایوانه سر

آمویی خونکی باد

جِ اَ سر تا به او سر

چی هوایی داشتی رشت

چی صفایی داشتی رشت

به فارسی:

من و تو دست تو دست هم

می زدیم قدم

می رفتیم تا باغ محتشم

چه هوایی داشت ، رشت

چه صفایی داشت ، رشت

خونه ها پهن و وسیع

بام شون ، سفالی

حیاط ها ، سنگ فرش

انداخته بودند روی ایوون

حصیرهای بافته ی غازیان انزلی

شب های تابستونا

نه کولر بود نه بادبزن

آدمای خونه

از کوچک گرفته

تا بزرگشون

پهلوی هم

می خوابیدند توی ایوون

می اومد بادی خنک

از ین سر تا اون سر ایوون

چه هوایی داشت ، رشت

چه صفایی داشت ، رشت

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر زیبا در مورد شهر رشت

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر درباره ی شهر رشت

بوی جنگل، بوی باران میدهی

بوی شالیزار گیلان میدهی

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر درباره ی رشت

تو ای گـــــــیل ایران فــر و جاودان

تو ای سبــز پــوش بلــــــند آسمان

تو گــــــــیلان! دریا دلـــــیّ و کهن

که از گـــــیل مردان برانی سخن

سراسر طــــرب آفــــــــرین دیدمت

نشاط آور و دلــــــــــــنشین دیدمت

بــهاران خوش و مهرگان خوش تری

هر آن فـــــصل در جـــلوه ی دیگری

جستحو کنید در سایت : شعر در مورد ثنا ، شعر و متن و عکس نوشته عاشقانه در مورد اسم ثنا

جمله در وصف رشت

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر در مورد طبیعت گیلان

غروب از پــــــــــــگاهت دل انگیز تر

خزان از بـــــــــــــهارت طرب خیز تر

نهاد تــــو از سبزی و شـادی است

سرشت تـــــــو از آب و آبـادی است

زنــــــــــانت همه گرم کارند و کشت

چه تـــیر و چه بهمن, چه اردیبهشت

به کشت بـــــــــــــــــرنج تو دُر ریختند

زمرد به گــــــــــــــــــــــوهر بیامیختند

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر در مورد دختر گیلانی

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

جمله زیبا در مورد گیلان

نیمه شب بود و تو در خاطر من چون هرشب

ره خواب بر چشم ترم می بستی

در خیال من و اندیشه من بودی تو

نه همین شب همه شبها هستی

خاطرت آرام به اندیشه من می آید

همره خاطر تو بغض و غرن * می آید

همه شب حال من این است

نه این شب تنها

همه بی تابی و شب بیداری

گونه تر کردنها

تو کدامین شب از این حال دلم با خبری ؟

تو چه دانی که چه سان میگذرد ؟

لحظه ها ، ثانیه ها ، بی تو سرکردن ها

کاش میدانستی …..

کاش میدانستی شوق دیدار تو در سر دارم