جدید ترین عناوین خبری امروز
جالب فا

توجه: رمز عبور شما به صورت اتوماتیک به ایمیل شما ارسال خواهد شد.

  • admin
  • آذر 19, 1400
  • 8:11 ق.ظ

معنی شعر میوه ی هنر فارسی ششم ابتدایی صفحه 98 + آرایه های ادبی

معنی شعر میوه ی هنر فارسی ششم ابتدایی صفحه 98 + آرایه های ادبی

آرایه های ادبی شعر میوه هنر پروین اعتصامی را نیز تقدیم شما خواهم کرد. با جالب فا همراه باشید.

شعر میوه ی هنر ششم

در ابتدا شعر میوه ی هنر پروین اعتصامی را با هم می‌خوانیم

شعر میوه ی هنر فارسی ششم

|||  JalebFa.ir  |||

قالب شعر میوه ی هنر

✅ شعر میوه ی هنر در چه قالبی سروده شده است ؟

قطعه

معنی شعر میوه ی هنر فارسی ششم

در این بخش معنی شعر میوه ی هنر پایه ی ششم را به تفکیک هر بیت مشاهده خواهید کرد.

آن قصّه شنیدید که در باغ، یکی روز
از جورِ تَبَر، زار بنالید سپیدار

آیا آن داستان را شنیده‌اید که روزی درخت سپیدار در باغ، از ظلم و ستمِ تبر، ناله‌ای از سرِ ناتوانی سر داد؟

کز من نه دگر بیخ و بُنی ماند و نه شاخی
از تیشه‌ی هیزم شکن و ارّه‌ی نجّار

که از دست تیشه‌ی هیزم‌شکن و ارّه‌ی نجار، برای من ریشه و شاخه‌ای باقی نمانده است.

گفتش تبر آهسته که جُرم تو همین بس
کاین موسم حاصل بوَد و نیست تو را بار

تبر آهسته به او گفت: گناه تو این بوده است که اکنون فصل میوه دادن است اما تو میوه‌ای نداری.

تا شام، نیفتاد صدای تبر از گوش
شد توده در آن باغ، سحر، هیمه‌ی بسیار

تا شب صدای تبر قطع نشد و صبح در آن باغ، هیزمِ بسیاری جمع شده بود.

دهقان چو تنورِ خود از این هیمه برافروخت
بگریست سپیدار و چنین گفت دگر بار

وقتی کشاورز تنور خود را با آن هیزم روشن کرد، سپیدار گریه کرد و دوباره گفت:

آوَخ که شدم هیزم و، آتشگر گیتی
اندام مرا سوخت چنین ز آتشِ اِدبار

افسوس که به هیزم تبدیل شدم و جهانِ آتش‌افروز، بدنِ مرا این چنین از آتش بدبختی و بیچارگی سوزاند.

خندید بر او شعله، که از دست که نالی؟
ناچیزی تو، کرد بدین‌گونه تو را خوار

شعله به او خندید و گفت از چه کسی شکایت می‌کنی؟ بی‌ارزش بودنِ تو، تو را اینگونه پست و حقیر کرد.

آن شاخ که سر بر کشد و میوه نیارد
فرجام، به جز سوختنش نیست سزاوار

آن شاخه‌ای که رشد می‌کند ولی میوه نمی‌دهد، در نهایت شایسته‌ی چیزی به جز سوختن نیست.

جز دانش و حکمت نبوَد میوه‌ی انسان
ای میوه فروشِ هنر، این دکّه و بازار

حاصلِ عمرِ انسان چیزی جز دانش و حکمت نیست. ای انسان، اگر دانش و هنری اندوخته‌ای اکنون زمانِ ارائه کردنِ این هنر و دانش است.

از گفته‌ی ناکرده و بیهوده چه حاصل؟
کردار نکو کن، که نه سودی ست ز گفتار

سخنِ بیهوده‌ای که به آن عمل نشود چه فایده‌ای دارد؟ رفتار و عملت را درست کن که سخن گفتن بدون عمل فایده‌ای ندارد.

آسان گذرد گر شب و روز و مه و سالت
روز عمل و مزد، بوَد کار تو دشوار

اگر شب و روز و ماه و سالِ زندگی تو به تنبلی و بدون کارِ مفید بگذرد، روز قیامت که زمانِ پاداش گرفتن و دیدنِ نتیجه‌ی عمل است، کارِ تو دشوار می‌شود.

جالب فا

 

ارایه های ادبی شعر میوه ی هنر

در این بخش آرایه های ادبی شعر میوه ی هنر ششم به تفکیک هر بیت تقدیم شما کاربران عزیز جالب فا می‌شود.

بیت اول

شعر میوه‌ی هنر مناظره‌ای است بین درخت سپیدار و تبر، یعنی در این شعر از آرایه‌ی تشخیص (جان بخشی به اشیا) استفاده شده است.

بیت دوم

علاوه بر آرایه‌ی تشخیص (سخن گفتن سپیدار)، بین واژه‌های «بیخ، بن، شاخ » و «تیشه، هیزم شکن، ارّه، نجار» آرایه‌ی تناسب وجود دارد.

بیت سوم

آرایه‌ی تشخیص (سخن گفتن تبر با سپیدار)

بیت چهارم

آرایه‌ی کنایه: صدای چیزی از گوش نیفتادن کنایه از قطع نشدن صدای آن (ادامه داشتن حرکت و فعالیت آن چیز) می باشد.

آرایه‌ی تضاد: شام و سحر

آرایه‌ی تناسب: هیمه، باغ، تبر

بیت پنجم

آرایه‌ی تشخیص (گریستن و سخن گفتنِ سپیدار)

بیت ششم

آرایه‌ی تشخیص (سخن گفتن سپیدار)

آرایه‌ی تناسب: آتشگر، سوخت، آتش

آرایه‌ی تشبیه: آتشگر گیتی (گیتی: مشبه، آتشگر:مشبه به)

آرایه‌ی تشبیه: آتش ِ ادبار (ادبار: مشبه، آتش: مشبه به)

❤جالب فا

بیت هفتم

آرایه‌ی تضاد: خندیدن و نالیدن

آرایه‌ی تشخیص (خندیدن شعله)

بیت هشتم

آرایه‌ی کنایه: سر بر کشیدن کنایه از رشد کردن است.

آرایه‌ی تناسب: شاخ، میوه

بیت نهم

مصراع دوم باضرب المثلِ این گوی و این میدان ارتباط معنایی دارد.

آرایه‌ی تناسب: میوه، میوه فروش، دکه، بازار

آرایه‌ی تناسب: دانش، حکمت، هنر

آرایه‌ی تشبیه:هنر: مشبه، میوه: مشبه به

آرایه‌ی تشبیه: آتشگر گیتی (حکمت: مشبه، میوه‎ی انسان: مشبه به)

بیت دهم

بیت دهم با ضرب المثلِ دو صد گفته چو نیم کردار نیست ارتباط معنایی دارد.

آرایه‌ی تضاد: کردار و گفتار

آرایه‌ی تناسب: کردار، گفتار، گفته

آرایه‌ی تناسب: سود، حاصل

بیت یازدهم

آرایه‌ی تضاد: شب و روز

آرایه‌ی تضاد: آسان و دشوار

آرایه‌ی کنایه: شب و روز و مه و سال، کنایه از عمر است.

آرایه‌ی تناسب: شب، روز، مه، سال

آرایه‌ی تلمیح: روز عمل و مزد، اشاره به روز قیامت دارد.

آرایه های ادبی و معنی شعر میوه ی هنر فارسی ششم ابتدایی (سروده‌ی پروین اعتصامی) تقدیم شما شد که امیدوارم برایتان مفید بوده باشد و باز هم به جالب فا سر بزنید.

دیدگاه ها 0

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *