معنی و آرایه های ادبی شعر علم زندگانی فارسی هفتم در این صفحه تقدیم شما می‌شود. معنی کلمات و قالب شعر درس علم زندگانی چیست ؟ برای خواندن معنای شعر علم زندگانی فارسی هفتم پروین اعتصامی با جالب فا همراه باشید.

معنی شعر علم زندگانی فارسی هفتم

روزی جوجه کبوتری با شجاعت بسیار، بال و پر خود را برای پرواز گشود.

از شاخه‌ی کوچکی به شاخه‌ای دیگر پرید و از پشت بامی رد شد و کنار جوی آب نشست.

همین راهِ کوتاه برایش خیلی طولانی به نظر آمد و دنیا پیش چشمانش تیره و تار شد.

✅ آرایه تضاد:

دور و نزدیک

از وحشت و ترس بر جای خود بی‌حال شد و ایستاد و از شدت خستگی درمانده شد و از ادامه ی مسیر باز ماند.

خسته شد و از خستگی وناتوانی فریاد زد. مادرش که بر روی شاخه‌‌ی درختی نشسته بود گفت:

✅ آرایه کنایه:

فتاد از پای کنایه از ناتوانی

پرواز کردن برای تو زود و دشوار است، چه کسی از افراد ناشی و بی‌تجربه، انتظارِ کار بزرگ دارد؟

تو توانایی رفتن به کوچه و پریدن بر روی پشت بام را نداری، اکنون زمان استراحت کردن تو است.

فعلاً تو باید علم و دانایی و هنر یاد بگیری و راه و رسمِ زندگی کردن را بیاموزی.

✅ آرایه تشبیه:

توش هنر (هنر مثل توش است)

اول باید بتوانی پاهایت را محکم بر روی زمین بگذاری، سپس به فکر ایستادن (و مستقل شدن) باشی.

من نگهبان تو هستم و تو مانند گنج با ارزش هستی و به مراقبت احتیاج داری. تو باید آسوده و راحت باشی و من باید برای مواظبت از تو سختی بکشم.

✅ آرایه های تشبیه:

1. چو نگهبان
2. چون گنج

من در دام‌ها و بلاهای بسیاری گرفتار شدم و بارها بچه‌ها، بال و پرم را شکستند.

گاهی از بالای دیوار به من سنگ زدند و گاهی پنجه‌هایم خونین شد و گاهی سرم خونین شد.

 لحظه‌ای در زندگی، روی آرامش و راحتی را ندیدم، گاهی از گربه و گاهی از باز (پرنده شکاری) ترسیدم.

مشکلات و بلاهای آسمانی، به من راه و رسمِ زندگی‌کردن را یاد داد.

شاخه‌ی کوچکی که ریشه نداشته باشد، رشد نمی‌کند و قوی نمی‌شود. تو باید سعی و تلاش کنی و من هم باید تو را نصیحت کنم و پند بدهم.

قالب شعر علم زندگانی چیست

قالب شعر علم زندگانی مثنوی می باشد.

معنی کلمات درس علم زندگانی

• شوق: علاقه، اشتیاق
• جرئت: شهامت
• شاخسار: شاخه‌ی درخت
• بامکی: بام کوچکی
• جو کناری: جویبار
• گیتی: جهان، دنیا
• سُست: ضعیف، بی‌حال
• عجز: ناتوانی
• بَس: بسیار
• نوکاران: تازه‌کاران، بی‌تجربه‌ها
• بَرزن: کوچه، محله
• توش: مخفف توشه، اندوخته، ذخیره
• حدیث: سخن، داستان
• گنج: چیزی با ارزش
• گَه: گاه، زمان
• دَمساز: همراه
• هجوم: حمله
• فتنه: آشوب، بدبختی
• برومند: باروَر، با ثمر، پُربار