- admin
- 30 آذر 1400
- 12:10 ق.ظ
شعر در مورد لرستان
شعر در مورد لرستان
شعر در مورد لرستان ، شعر فارسی و لری زیبا در مورد سیل استان لرستان همگی در سایت جالب فا.امیدواریم این مطلب که حاصل تلاش تیم شعر و فرهنگ سایت است مورد توجه شما عزیزان قرار گیرد.
شعر در مورد لرستان
این لرستان که چنین آب و هوایی دارد
دشت و صحرا و جبلش حال وصفایی دارد
چشمه ها یک طرف وکوه نمایان جانم
دیده را مات که این به چه هوایی دارد
کوه کلاه یافته وسرداب و ز قالی کوه گو
اشترانکوه وسفید کوه چه نمایی دارد
به سفید کوه و کور وقصه هشتاد پهلو
آب شیرین لرستان چه شفایی دارد
ایل واتبار حسنوند و بیرانوند همگی
پاپی و میر وبهاروند چه نوایی دارد
شرح ایل جودکی و ساکی وقائد رحمت
بخشش لر بزرگ نشنو ونمایی دارد
ایل دلفان و ودریکوند وقلاوند سخنی
وصف اوصاف لران صوت منایی دارد
سخن ازوصف لران شهد وشکر طعم دهان
این سخن در نظرم رنگ وحنایی دارد
خرم اباد وگریت زاغه وازنای دورود
از اتابک وکریم خان ردپایی دارد
نادر آن زاده شمشیر که مردان دلیر
همه دانند که چه جور و جفایی دارد
شیر مردان لر و پنجه آرش بنگر
نادر از دست لران زخم بلایی دارد
این غلو نیست کزین بیت سخن بشنیدی
این حقیقت بخدا سابقه هایی دارد
شعر از کریم خادم از ایل بزرگ پاپی
جستحو کنید در سایت : شعر در مورد خودستایی ، خودشیفتگی و غرور بیجا و خودخواهی و عشق
شعر در مورد استان لرستان
خــاک پاک اِ لرسونم جــای بی هُمتا جهونم
عزیزتری تو دِجــونم بمیــرم دِیر دِت نمونم
همه جای تو قشنــگه دل عالم ســی تو تنگه
شعری بوم دِصفاتت هم دِ شهر هم دِ دهاتت
هر گوشه دِ تو یه رازه شهر خرمـاوَ ه چه نازه
دورش کوه مینش کُل دشتَ هماری داره گُلــدشتَ
قلعه ومنار وگـرداو سراویا که کُل پُــردِآو
طاق پیل وسنگ نوشته پارک کیاو چی بهشتــه
گلالیا که مینِ شهــرِت جنگلیــا که دورو وَرِت
جده که جنوب شمالِت دِهمه لا خـوش وِحالت
وروگردشهرکه قشنگت دِچهار فصل رنگ وِرنگت
ایچه هم کُل کوه ودشتَ آو وهواش بِه ز رَشـتَ
حصارش کوه شانشینَه ملک ایــل نجم الدینَه
شمالش اشتــریونه گلـــی دِباغ لرسونه
صفابخش ِ روح وجونه نزیک وشهر کریمخونه
دورود تو با صفـــاءَ یه گُل هنیــــت ازناء
بی نظیر دشت سیلاخور خاکــش مطابقه وا دُر
اسب آهنی قطارت حمـل ونقل آدم وبارت
آو گهر واشتـرکوه تاجیـه ها وِسَــــر تو
الیگودرزشهر نازارم مُلـک اولاد بختیــارم
بخش ززوهم ماهروهت مردمونکه کل چی خووت
یک ویکشو با صفــائن مومنـــن وبا خدائن
سفید دشت وا آو سزارت زمسونش چـی بهارت
یه گوشه دِ گرمسیره زن ومردش همه شیره
اهل کار دِکوه ودشتن جِوُ تا پیرکل دِ گَشتن
آبشارکه قشنگ بیشه آشنا غریــو وخویشه
بخش پاپی کوه ودره بهتر دِ شمال کشـوره
جنگلیا که بی نظیرش هر که رته ها وِ ویرش
آبشاریا که کُل قشنگش داو وجنگل رنگ وِرنگش
میا بووم دِپلدختر شهر معروف کُر ودختر
پلدختر، هویزه ثانی عــزیــز دل امانی
با صفا آو کشکونت وا مـــردم مهربونت
کوهیا که پُر دِجنگلت بزرگراه ها دِ حنگلنت
گُرییا که سه و چارت تفریگاهیا کـه نازارت
پیل زال تا ویسیونت افرینه تا معمولونت
تنگ دلیج تا سوارونت خرگوشو تا کیالونت
ملیم دول تا دادآبادت همه ملکیا که آبادت
شهر کوهدشت عزیزم دشت وسیع وتمیزم
کوه ودشت وچغابلت نوریه گراو دِ گَلِت
طرهان وبارگاه شاه محمد(ص) حامیان دین احمد(ص)
به بووم دِ رومشگونت میدان جنگ روم اشکونت
دِ سیمره تا زانوگه دِ ملک آباد خو که
دِ مردم ولایتمدار شیریای جنگی فداکار
به بوم دِشهر دوره سراویاش غم دل شوره
جنگل اسبی کوه و یافته چی مخمل کارخانه بافته
چاهیا که قشنگ هرووت مردمونکه کل چی خووت
سراوناوه کش چه سرده شیرینه شفای درده
یه مله تو شوونونه یه سراوِت هم رفخونه
یه پل دِ قدیم کشکونه ره گذر قدیم جهونه
مردمت دشمه شکارن غیر حق باک دِ کس نارن
یه شهرت دلفون سرناوه بخـــش کاکاون و خاوه
امام زاده مو بابابزرگه شفیع لُـــروکرد تا تُرکه
بوم و سِقش پیر دلفونه دوس عزیز بیــــرنونونه
سلسله شهـــر الشترت فیروزه که انگشتــــرت
ملک خوش آو وهوا ش هم لطیــف وبا صفاش
منبع شعـــر وشعوره مه بزونی بِچــَــه اوره
کوه وسر او ش عزیزن پاک و بکرو تمیـــزن
گرین وکوهیای گُلهو سراو کهمـون همه چی خو
دار ودرختیـای گردو ملک بســــوم دِ لو رو
به بوم دو گُل هنیت زاغه وچغـــــلونیت
ها بوم دِ بیرونشهرت خاک بالاتـــر دِ زرت
دشت که آباد وخووت پا قلا تا پل هـُــرووت
چرسونه تا کوه پینه بیرنون سنگــر نشین
یاد جنگکه بَرد بَلش رضا خو واشون شَلِش
عرصه وِ اُردیا تنگ بی بیرنون پیروز جنگ بی
جنگیاکه یکه ویکه بیرنون نــژادش لکه
جنگ واشاه ووالی کرد مین دل هردون حالی کرد
بیرنون کُل شیره مرد بین سالیای سال دِ نبرد بیــن
جنگ واتوپ وتفنــگ بی کار قاجار هنی لنگ بی
دِ کوه شاه نشین تا کوه کَوَر بیرنون کُلش گـــرتی دِ وُر
علی مردان خان شیخه وغُله جنگ پارتیــزانی گُله وگُله
دو شیر سوزلی عله وعودال لَش قــزاقیا بی نصیو دال
دلیر ونامدار دوسه زیعلی دِ کَوَر جنگ کرد وِ عشق علی
کیخا ابراهیم یل خوش منظر کُر شوردی رستم شیـــوه سر
دِ جنگ بردبل دِ کوه پینه حضــور داشته ومردمی دینه
نبردی سخت وجانانه کرده جنگ واقــزاق مردانه کرده
لَش قزاق که مَن پشته پشته هر بیرنونی چن دشو کشته
خدا شورحت شیریا بی نظیر یا دشــو هرگز نمیره دِ ویر
کریم نجم الدین افتخار داره دِ ایل بیرنون ولُـــر تباره
جستحو کنید در سایت : شعر در مورد حضرت علی ، از حافظ و برقعی و سعدی و فردوسی و کودکانه
شعر لری در مورد لرستان
لُر وطنخواه است و ایرانی نژاد/////////چون زلال چشمه ساران پاکزاد
در وجود لُر سر تسلیم نیست /////////در دل او جای ترس و بیم نیست
دشمن ظلم است با خوبان ندیم /////////قصه ی عشق است از نسل قدیم
شاهد است تاریخ از پیشینیان /////////جنگ لُر با دولت عثمانیان
ما زنسل لاله های پرپریم /////////ما مرام عشق با عشق می خریم
نا خدا مردان طوفان دیده ایم /////////ما بلا را با بلا سنجیده ایم
بستر راحت برای مرد نیست /////////مرگ در بستر سزای مرد نیست
مکتب ما درس سر برنیزه هاست /////////انتخاب بهترین انگیزه هاست
” دایه ” با فرزند هنگام وداع /////////صحبت از عشق است و ایثار و دفاع
آن زنان ” سرونه بند دلیر /////////آن نکو رویان به صولت ماده شیر “
مکتب لر مکتب آزادگیست /////////منطق عرفان او افتادگیست
شهر او میراث درد است و جنون /////////شاخسارش خم شد و سوخت از درون
شهر ویرانی از او جا مانده بود///////// تکسوارش بر زمین افتاده بود
درد بود و قفل برلب می زدیم /////////صاعقه بودیم و برشب می زدیم
خاک ایران را صیانت کرده ایم /////////با نثار جان ضمانت کرده ایم
⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔
شعر در مورد سیل لرستان
شاید لُرم …لکم ….به خدا بختیاری ام /////////من اهل سرزمین … لُر ….بی قراری ام
شاید کبیر کوه گواهی دهد که من /////////کاسیت زاده ی … همیشه بُرد باری ام
در موزه ها نشان مرا از همه بگیر /////////شاید ندیده اید …به مَــفرغ نگاری ام!
خط های روی شال و قوایم نرفته اند /////////بشمارشان که باز …نگویی فراری ام
یاغی نبوده اند …پدر جد چشمه هام /////////صاف و زلال مثل همین آب جاری ام!
ما گیوه داشتیم،… چرا پا پتی شدیم /////////حاستم ده ئی گلال زمو به گواری ام
اسب زمانه سخت مرا بر زمین زده! /////////فرصت نداده اند به اصل سواری ام!
تاریخ را ورق زده بودی ولی چرا؟///////// هرگز ندیده ای… که من از چه تباری ام؟
از سرزمین شوشم و ایلام باستان! /////////من پشتکوه زاده فرهنگ داری ام!!
⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔
شعر درباره لرستان
به نام خداوند عشق
لرستانی‌ام خاک پاکان عشق
همان خاک زرین به ایران عشق
لرستانی‌ام می کنم افتخار
هم ایرانی‌ام جان خوبان عشق
نژادم به ایران بُود بهترین
نژادی چو خالص ز نسلان عشق
به هر جای خاکم گل و گلشن است
چنان خاک ایران و پاکان عشق
هوایش بُود دلپذیر ای عزیز
به زاگرس میان است گلستان عشق
به شرقش بود اشترانکوه نور
و دیگرکُهستان که تابان عشق
بُوَد سیمره رود پر آب آن
چه خوش باد رودی که کشکان‌عشق
دگر چشمه ساران به این سرزمین
هزاران هزار است و جوشان عشق
به هر جای آن کوه و غار است و رود
عجب دارم از آبشاران عشق
پر از آبشار و پر از جنگل است
چون آن نوژیان، تاف و چکان عشق
مراتع چه زیبا و جنگل چه سبز
بلوط است و دیگردرختان عشق
چه زیبا است آن سن بران قله‌اش
بلندای آن چون لرستان عشق
قشنگ است دریاچه اش آن گهر
به آن اشترانکوه و مستان عشق
چه تالاب هایی همه با صفا
برای تفرج وَمرغان عشق
صفایی دگر دارند این مردمان
همه آریایی مسلمان عشق
لری، بختیاری، لکی، آذری
بُود گویشی از شریفان عشق
تمامین چنان پاک و مهمان نواز
صبوری بجوی از کریمان عشق
ز موسیقی اش یاد باید کنم
که جالب بُود یاد مردان عشق
ز آن شاه میرزای مردای ما
ز سُرنا گرفت او چو کیهان عشق
جهان شد به شادی ز سُرنای او
که برتر ز هر مرد شادان عشق
بود شهرهایش چه زیبا و خوش
به هر جای خاکم گلستان عشق
چو آن خرّم آباد ما بهترین
به هرجا وجایش چو بستان عشق
طبیعت بهشتی دگر داده است
به این شهر زیبا و یاران عشق
به هر جای آن ثبت تاریخ مااست
ز آن قلعه هم از نیاکان عشق
به هر جا هنر هست و هم شاهکار
به این شهر زیبا و شیران عشق
بروجرد و گلهای آن دل پذیر
چنان مردمانش که رخشان عشق
هوایش به پاکی، بهشتی است خوش
چنان دخترانش که حوران عشق
درختان به هرجای این شهرگلشن سرا
چه زیبا و گویا ز دستان عشق
چه شهری است زیبا دورود شهیر
به هر جای آن عشق وانسان عشق
چه خوش پیر والی و آن آبشار
همان بیشه را گویم ای جان عشق
بگویم ز گودرز و آن شهر پاک
اَلی بر سرش کن که سامان عشق
بُود چشمه ساران چه بر آب و ناب
در این شهر زیبا و ایوان عشق
که در ارتفاع است و مانند ارک
بزرگ است و والا شهستان عشق
ز آن آبشارش ز آن، پیرِامام
چه گویم که بهتر ز مرجان عشق
ز ازنا چه گویم که سرد است و سبز
ولی هر که دیدم خرامان عشق
بُود شهر صنعت ولی با کلاس
کلاسی که پُراز جوانان عشق
مناظر به این شهر زیبا قرین
بهشتی دگر ساخته یزدان عشق
ز آن دره تخت وز آن داریاب
چه زیبا بهار و زمستان عشق
ز آن کوهدشتی که زیباست هان
چه دانی ز آثار دوران عشق
به دنیا بوَد شهره این شهر راز
که دارد به دل بهره از کان عشق
که آثار مفرغ ز این شهر باد
زآن هومیان کو، ز پایان عشق
ز آن میرملاس است چون اعتبار
ز آثار ایران فراوان عشق
به دلفان رسیدیم و تاریخ آن
که تاریخ عشق است، دلفان عشق
به تاریخ دارد هزاران هنر
ولی زیر خاکند و پنهان عشق
لکی چون تکلم کنند ای عزیز
چه خوش بادشان این‌عزیزان عشق
به آن نور آباد و در شرق آن
چه بابا بزرگی که شاهان عشق
اَلَشتر چه خوش باد هم سلسله
زسبزی چه شادان به استان عشق
به گرما و هم در بهاران روند
به این شهر خوبان دلیران عشق
درختان کهنسال و چون بارور
هزاران هزار است چو باران عشق
پلی از چو دختر مرا ساختند
که نامش بُود از منیران عشق
به هر جا نظر افکنی بستری است
ز ییلاق و تفریح و پیمان عشق
ز تنگه ملاوی گذر کن ببین
چه زیبا بُود چشمه ساران عشق
کهستان چه پر از درخت بلوط
چه ها ناز بارد ز چشمان عشق
ز پل ها که تاریخ سازند وهم
گذر کن ببین غار کوگان عشق
وَ آن آبشاری که افرینه باد
کند هردلی را چو مستان عشق
لرستان ز ایران زمین باد و بس
همان جای شیران و ایمان عشق
تویی «فاتحا» فرزیانی ولی
ز ایران زمینی بهاران عشق.
جستحو کنید در سایت : شعر در مورد بنزین ، شعر درباره صرفه جویی بنزین و شعر طنز بنزین
شعری در مورد لرستان
به خرم باد گشتم من در این عیــد
که دیدم جلوه ای از ماه و خورشید
هوایش دلنشین ،آبش گوارا
فلک افلاک آن بسیار زیــــبا
پر از کفتر سراسر دشت آنجا
بود گرداب بردینه در اینـــــجا
به بامش خرمی دیدم در این شهر
خداوندا چه زیبا دیدم این شهـــــر
تمامی مردمش خونگرم و شیرین
به قدمت میرسد بر عصر دیریـــن
لرستان مردمی دارد به جــــــــد رُک
گهی با لهجه ای شیرین دهند شُک
دلی دارند زلال همچو می ناب
ز بسیاری آب گردی تو سیراب
دیاری دلنشین است پر ز تپـــه
سراسر آبشارست ،رود و سبزه
به کوهش دشت و گلها بی مثال است
تو گویی دشت آن عینا شمال اســــت
بهاران لاله هایش واژگون اســــــــــت
هزاران نقطه در دشتش چو خون است
پُلانش بیشمار ،رودش هزار است
بُزانش،گوسفندان بیشمار اســت
به گرداگرد شهر رودی بُزرگ اســـت
به اطرافش چو کوهانی ستُرگ است
عسل در این دیار باشد فراوان
کلاهان از نمد دارند مـــــردان
در اینجا خانه ها دامان کوه اســـت
تو گو ماسوله ای در جان کوه است
به ایلش سوگواری اینچنین اســـــــت
تفنگش ،زین اسبش ،چپه چین است
اگر مرگی رسد بر یک جوانی
کنند رقصی برایش دخترانی
نوازند ساز و سرنا ،آن دهل ها
ببُرند گیس خود زنها به غمهـا
عروسی دارد آن زاکرس ندیدی
خداوندا چه دشتی آفریـــــدی
اُبُهّت دارد آن کشکان و رودش
به پُلدختر ببینی آن وجــــــودش
بهار آلاله را بینی به صحرا
بروُید تا شود از دور پیــــدا
⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔
شعر لکی در مورد لرستان
این سفره بی رونق اگر پر شدنی نیست///////// با لقمه ی منت زده دم خور شدنی نیست
نان آور این خانه دو دستش پر پینه است///////// این نان به دست آمده آجر شدنی نیست
هر رهگذری بر سر این سفره نشسته است /////////رد کردن مهمانی یک لُر شدنی نیست
در کوره ده ما همگی اهل مرامند /////////همزیستی نان خور و نان بر شدنی نیست
درخلوت ودر جلوتش او اهل حلال است///////// بر قامت لُر رخت تظاهر شدنی نیست
با خون دل آورد سر سفره ی خود نان///////// این نان به خون خفته که آجر شدنی نیست!
جستحو کنید در سایت : شعر در مورد سفر ، شعر کوتاه و عاشقانه سفر عشق و کربلا و حج
شعر کوتاه در مورد لرستان
لرستان باور ایران زمین است
که خاکش لاله خیز وُ دلنشین است
لرستان یک نگین در باغ هستی ست
که یار مردمش دادار هستی ست
لرستان چشمه سار وُ کوه دارد
پرستو وُ غزال انبوه دارد
لرستان مامن صدقُ صداقت
که دارد مردمانی با لیاقت
لرستان هاله ای از نور دارد
هزاران لالهء پر شور دارد
به فردایش که سرسبز وُ بهار است
نگاه دل دمی بر شاخصار است
لرستان رنگ و روی نار دارد
سپید کوهی بلند، قهار دارد
لرستان چون گهر آوازه دارد
نگاه قدمتش صد سازه دارد
لرستان جای شاهان زمان است
نشانی از لرستان در جهان است
فروختن مُشتی از خاک اصالت
بشُد مَفرَخ نصیب اهل غربت
لرستان رازها در سینه دارد
عشایر مردمی بی کینه دارد
لرستان خاطرش فریاد دارد
جهان مانند او کی یاد دارد
⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔
شعر زیبا در مورد لرستان
دختران شوخ وشنگ ایل
وقتی آخرین گره دارهای بلند قالی را کشیدند
والیان اساطیر پشتکوه
کیک شانصدمین سال ! تولد هویت قوم را
طی برنامه پرمخاطبی !
از سیمای « لر »
به تکه های ۹۰ قسمتی فراموشی سپردند.
⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔
شعر در مورد طبیعت لرستان
همه گویند که دنیا اصفهان است
و یا شاید که نصفی از جهان است
خدا داند حسادت نیست حرفم
گزندی از شکایت نیست حرفم
کلامم ساده و صاف وصمیمیست
که نصفش هم لرستان قدیمیست
اگر آن نصفه می نازد به رودش
شده زاینده رود اوج سرودش
بیا و پس ببین خوب اشتران کوه
شکوه بی نظیر آب آن کوه
همیشه روی زیبایش سپید است
بسان پیر مردی پر امید است
و سنگر گاه امن شیر مردان
شتر کوه مهد شیران و دلیران
عشایر دارد این استان بی باک
همانند فلک در اوج افلاک
گَهَر این گوهر تنهای ِبیتا
کجا دارد چنین یکتا و زیبا
همیشه غرق یاس و یاسمین است
فرازش پرچم ایران زمین است
عجب دارد صدای آبشارش
طربناک این نوای جویبارش
چهل چشمه، چهل آب گوارا
جهانی را کند سبزو دلارا
شمال و جنگل سبزِِ گلستان
ندارد مثل بیشه در لرستان
هوای خوب و صاف تکدرختش
صفای آب برف دره تختش
همه شهر و دیارش خرم و شاد
دل انگیز و مصفا خرم آباد
بروجردش نگینی برلرستان
وازنا و درودش چون گلستان
دونیزه کوه رزم آران دربند
تو گویی میزند همواره لبخند
زبان مثنوی هم مانده در گل
ز توصیف لرستان قوی دل
جستحو کنید در سایت : شعر در مورد سایه ، انسان و آدم و درخت و سایه روشن
شعری در مورد استان لرستان
مُونِه گون بختیاری بَخت ، یارُم
زِ ایچُو تا به کُورش ریشِه دارُم
دژِ قلبُم قَوی چی دژِ مُنگشت
فِراخ سینه چَن شیمبار تا دَشت
چُونو خینُم زلالِه ، مثل کارُون
موخُو پاک ویَه رَنگم جُور بارُون
مو واکورِش دوتامُون زِ یَه ایلیم
دوتامُون شاخ وبَلگ یَه چَویلیم
دوتامُون خُورزماریم زِ یَه خینیم
دوتامُون بَچَل ایران زِمینیم
خُوم وکُورش ز نَسل یَه پیائیم
دوتائیمون ز ایل آریائییم
خُوم وکورش ز یَه کُر و بووئییم
ایما یا تاته زائیم یا گووئییم
ز داریوش بِگوم سیت زِ یه نَسلیم
دوتامون آریائی اصل اصلیم
مو واسورِنا نِهال یَه دِرختیم
دوتامون جِنس پولادیم ، سَختیم
مو واپرویز خُسرو ز یَه طافیم
دوتامون جور گندم مِن یه بافیم
مُو وا کاوِه دوتامُون زِ یَه خاکیم
هَنیم هَم دِشمِن جُون ضَحاکیم
فِریدُونیم وبائیمون قَوینِه
سر وجُونمُون فدای سر زِمینه
مُو چی زَرتُشت وا شَو ایکُن�م جَنگ
اگِزنُوم جُور بَرقِ بَردِ هوشنگ
سیاوَش گُونه خینُم ایزَنه جُوش
نَبیدِه داغِ سُهراوُم فِرامُوش
مُو بیزارُم زِ هَرچی شیلِه پیلَه
اِجنگُوم وا ریا و مَکر وحیله
بَرُم تاجِ ز ماوین دوتا شیر
اِگِروم گُوش شیرِ مینِه نَخچیر
⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔
شعر درباره استان لرستان
منم لٌر بچه ای از ایل شوهان////// منم لٌرزاده ای از نسل شیران
اگر روزی رسد بر لٌر گزندی////// برای قوم لٌر من می دهم جان
دلم دارد گواهی از اصالت //////فقط لٌرزاده ام ،نه این و نه آن
⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔
شعر لری در مورد استان لرستان
آن چه شهری است که شایسته‌ی فرمان باشد
جز بروجرد که زیبای لرستان باشد
پایتخت لر و لر تابع این شهر بود
که به فتوای جهان مهد بزرگان باشد
شهر زیبای بروجرد که از هر جهتش
بهتر آن است که خود مرکز استان باشد
من بروجردیم و فخر من است این گفتار
آرزویم همه آن است گلستان باشد
استاد جعفر خرسندی بروجردی
⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔
شعر کوتاه در مورد استان لرستان
دل زما برد دلربا هی هی
رحم نارد به حال ما هی هی
هی هی از آن کمان ابرویش
وان دو زلف گره گشا هی هی
حلقه ای بسته گرد گنج رخش
آن دو زلف چو اژدها هی هی
از بنا گوش و زلف او بنگر
هذا اللیل والضحی هی هی
ما شب افروز کرمکیم او ماه
ما کجاییم ، اوکجا هی هی
فیلی از دام زلف مشکینش
مرغ جانت نشد رها هی هی
⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔
شعر فارسی در مورد استان لرستان
خوشا شهر بروجرد و صفایش
بهاران سبزه زار و چشمه هایش
زمین زرخیز و حاصل خیز و پر نم
طبیعت کرده توصیف و ثنایش
خیابانها و میدانهای زیبا
گل و ریحان و نرگس لاله هایش
به فصل میوه چیدن باش و بنگر
به صدها رنگ بینی جلوه هایش
شریفی گر کند وصف بروجرد
نگوید یک ز صدها وصف هایش
خدایا خطه ی زرخیز ما را
نگهدار از زوال و فتنه هایش
استاد علی شریفی بروجردی
